Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, εμφανίζονται από το κράτος ως μια ανάσα για τους ανέργους. Άνθρωποι της βιοπάλης, με την ταυτότητα του ανειδίκευτου εργάτη, που μέχρι χθες βίωναν την φρίκη και το άγχος της μακρόχρονης ανεργίας, βρίσκονται να προσλαμβάνονται για ελάχιστους μήνες, με μισθούς πείνας, να τραυματίζονται σε δουλειές, έτσι και αλλιώς σκληρές, χωρίς κανένα μέτρο ασφάλειας ή κάποια εκπαίδευση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων, που στάλθηκαν από κράτος και δήμους σαν πρόβατα σε σφαγή είναι οι εργαζόμενοι στα απορριμματοφόρα (η πρόσληψή τους δεν αφορούσε καν το συγκεκριμένο πόστο), που μετρούν μέσα σε λίγες μέρες 4 εργατικά «ατυχήματα».
Στο δήμο Λάρισας εργαζόμενος του προγράμματος έπεσε από το σκαλοπάτι του απορριμματοφόρου με αποτέλεσμα να σπάσει την ωμοπλάτη του και να χειρουργηθεί.
Στο δήμο Ηλιούπολης εργαζόμενος στο πρόγραμμα πάτησε γυαλί και έκοψε το πόδι του, ενώ μια εργαζόμενη με 8μηνη σύμβαση έκοψε τα δάχτυλά της στο μηχανισμό του πλυντηρίου κάδων.
Στο δήμο Ζωγράφου εργαζόμενος στο πρόγραμμα έκοψε το χέρι του στο αναβατόριο του απορριμματοφόρου.
Τα παραπάνω είναι κάποια από τα αποτελέσματα των προγραμμάτων της επισφάλειας και της εκμετάλλευσης. Προγράμματα απληρωσιάς με ημερομηνία λήξης μέχρι οι εργαζόμενοι να ξαναβρεθούν στις ουρές του ΟΑΕΔ χωρίς καν να δικαιούνται το πενιχρό επίδομα ανεργίας αφού οι μήνες δεν επαρκούν. Ταξικές δυνάμεις, εργαζόμενοι/ες που πέρασαν από τα κάτεργα της κοινωφελούς εργασίας έχουν καταγγείλει ουκ ολίγες φορές τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτά τα προγράμματα.
Εργάτες και εργάτριες που κυνηγούν το μεροκάματο για να μπορέσουν να επιβιώσουν, να ταΐσουν τις οικογένειές τους και να ζουν με αξιοπρέπεια καταλήγουν να τσακίζονται στον κάθε δήμο, στην κάθε υπηρεσία… Η ταξική αλληλεγγύη, η συνεύρεση και ζύμωση των εργατών και ανέργων να γίνει όπλο απέναντι στα συμφέροντα των δημάρχων και του κάθε αφεντικού. Να γίνει όπλο απέναντι στο κεφάλαιο.
Κανένας τσακισμένος εργάτης για την εξυπηρέτηση και κέρδη του κεφαλαίου – Ταξική οργάνωση και πάλη!