Με τον κύριο Καρανίκα έχουμε ασχοληθεί ξανά εδώ, με κείμενο που είχαμε τιτλοφορήσει “Καρανίκας όπως… Κάουτσκι”. Λίγες ώρες μετά τις απεργιακές περιφρουρήσεις στην Ερμού για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας, μας εστάλη μέσω mail ένα κείμενο, το οποίο συνυπογράφουμε και το δημοσιεύουμε. Ευχαριστούμε τους συντρόφους/ισσες!
«Ευτυχώς όμως υπάρχει και η αριστερά με συνείδηση, μνήμη, ήθος και λαϊκή καταγωγή που συνεχίζει να αγωνίζεται και γι’ αυτό είναι στο πλευρό αυτής της κυβέρνησης διαχωρίζοντας την θέση της από τις γλίτσες του παρελθόντος.»
Ο Καρανίκας ξαναχτυπά. Αυτή τη φορά δήθεν να αντιπαρατεθεί με συμβιβασμένους αριστερούς του 60… Ο ίδιος βέβαια είναι ένας συμβιβασμένος αριστερός του Σήμερα. Πόσο εύκολος «στόχος» ο ενσωματωμένος Νιόνιος;;; Γιατί λοιπόν δεν προχωρά την κριτική ο κύριος Καρανίκας; Γιατί δεν μιλά πρώτα και κύρια για την δική του θέση και της κυβερνώσας αριστεράς που είναι μέλος; Ότι δηλαδή, κακά τα ψέματα, είναι μέρος της διαχείρισης του ελληνικού καπιταλισμού, δηλαδή είναι τσιράκι του Κεφαλαίου και υποτακτικός του Ιμπεριαλισμού.
Ο Νιόνιος και οι λοιποί του 60 ενσωματωμένοι έχουν περάσει στο χρονοντούλαπο για το κομμουνιστικό κίνημα δεκαετίες τώρα. Όποιος παρακολουθεί τις θέσεις του κομμουνιστικού κινήματος, των οργανώσεων του και των σχημάτων του γνωρίζει από πότε και με τι επιχειρήματα έχει καταγγελθεί ο Νιόνιος και οι λοιποί…
Η παραμύθα ότι δήθεν εκπροσωπεί αυτός και η κυβέρνηση μια «γνήσια» αριστερά και τον κόσμο της μάλλον είναι ανέκδοτο που πρώτοι γελούν οι καπιταλιστές του τόπου. Μετά γελούν οι εργαζόμενοι. Για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Οι πρώτοι από χαρά, από συμφέρον, για τις υπηρεσίες που παρέχει η αστική αριστερά (που ούτε η ΔΗΜΑΡ κατάφερε…) και οι δεύτεροι κοιτώντας πόσο κυνικοί μπορούν να γίνουν οι διαχειριστές του καπιταλισμού…
Κάθε μέρα οι Καρανίκες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από αυτό που δεν εκπροσώπησαν ποτέ και ας προσπάθησαν να κάνουν τους ενδιάμεσους. Τι δεν εκπροσώπησαν; Την εργατική τάξη, δεν την ένιωσαν, δεν την κατάλαβαν, δεν μόχθησαν μαζί της, δεν μίσησαν τα αφεντικά, δεν ονειρευτήκαν έναν κόσμο χωρίς αυτά. Γιαλαντζί, μεταμοντέρνοι μεσοστρωματάκηδες, σπουδαγμένοι μακρυγλώσσηδες και άκαπνοι ακτιβιστές της αναθεωρητικής αριστεράς. Παιδιά του ευρωκομμουνισμού και του ευρωμονόδρομου χαμένοι στην μετάφραση, υπηρέτες των Αστών…
Με κάθε τρόπο να τραβάμε την διαχωριστική γραμμή με την αστική αριστερά και να οργανώνουμε την πάλη μας τσαλακώνοντας την πολιτική των σοσιαλδημοκρατών.
Από το «ζυμωτήριο» στα μπλόκα της κυριακάτικης αργίας στην Ερμού…