Χιλιάδες ήταν και σήμερα οι εκπαιδευτικοί που βρέθηκαν στον δρόμο. Μαζική ήταν η συγκέντρωση έξω από το εφετείο, ενάντια στην εκδίκαση της μήνυσης Κεραμέως για την απεργία- αποχή από την αξιολόγηση, ενώ ακολούθησε διαδήλωση μέχρι την Βουλή. Οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα δίνουν έναν επίμονο αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και ουσιαστικά ενάντια στις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, ήρθαν αντιμέτωποι με την καταστολή και την ποινικοποίηση του αγώνα τους.
Το μέτρο της αξιολόγησης δεν είναι κάτι νέο και ποτέ δεν είχε να κάνει με το «αν οι εκπαιδευτικοί κάνουν σωστά τη δουλειά τους», όπως μας τσαμπουνάνε τα παπαγαλάκια κάθε είδους. Αλήθεια κόπτονται για τη σωστή δουλειά των εκπαιδευτικών αυτοί οι οποίοι αφήνουν τα σχολείαμε δεκάδες χιλιάδες κενά και κάθε χρόνο τα ψευτομπαλώνουν με αναπληρωτές; Αυτοί που συγχωνεύουν σχολικές μονάδες; Αυτοί που στοιβάζουν δεκάδες τους μαθητές σε σχολικές αίθουσες, πόσο μάλλον εν μέσω πανδημίας;
Η αξιολόγηση είναι μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική που εξυπηρετεί πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα. Μπορεί κάποιος εύκολα να το καταλάβει μελετώντας τις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι τα τελευταία χρόνια από όλες τις αστικές κυβερνήσεις αλλά και από τα τελευταία νομοσχέδια που ψηφίστηκαν την περίοδο της πανδημίας. Στόχος της αξιολόγησης είναι να μετατρέψει τις σχολικές μονάδες σε επιχειρήσεις που αναζητούν χορηγούς και να δημιουργήσει σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων μετατρέποντας τη γνώση σε εμπόρευμα και ενισχύοντας τους ταξικούς φραγμούς.
Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς πρέπει να χτίσουν το μέτωπο που θα υπερασπίζεται τον δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος, που θα υπερασπίζεται το δικαίωμα του κάθε παιδιού στην ολόπλευρη μόρφωση και τον χαρακτήρα και τον ρόλο του εκπαιδευτικού μέσα στο σχολείο.
Ο αγώνας τον εκπαιδευτικών δεν αφορά μόνο τον κλάδο τους, αλλά και το μέλλον των παιδιών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είναι αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να νικήσει.