Η τρίτη γενιά Κόουκ αναλαμβάνει το μονοπωλιακό βασίλειο της εκμετάλλευσης

Η φλόγα της ταξικής αντιβίας ξεκίνησε από την Μιννεάπολη της Μινεσότα και έγινε φωτιά σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Οι εικόνες των εξεγερμένων να επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα, να στήνουν οδοφράγματα αντίστασης, να αντιδρούν με κάθε τρόπο στην αστυνομική βία και καταστολή έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου. Τα τελευταία λόγια του Τζωρτζ Φλόυντ “I can’t breathe” έχουν γίνει σύνθημα στο στόμα αναρίθμητων ανθρώπων σε όλη τη γη.

Ποιοιόμως και γιατί είμαστε αυτοί που το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα μας έχει γονατίσει μέχρι θανάτου; Και ποιοι είναι αυτοί που με κάθε τέτοιο κεφαλοκλείδωμα προχωρούν μπροστά τον πολιορκητικό κριό ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς για να εξασφαλίσουν περισσότερα κέρδη, για να μονοπωλήσουν τελικά ολόκληρο το αναπνευστικό σύστημα του πλανήτη;
Η ίδια η πατρίδα του Τζωρτζ Φλόυντ, η Μινεσότα των ΗΠΑ, έχει πολλά να μας πει ως προς το δεύτερο ερώτημα. Το Κεφάλαιο που χρηματοδοτεί τον ρατσισμό για να μπορεί να πλουτίσει από την υποτίμηση της εργατικής δύναμης των αφροαμερικανών και όλων των «μη λευκών» έχει μακρά ιστορία, πολλή βία και πολύ αίμα στα χέρια του.Μέσα στο μακρύ θερμό για τις ΗΠΑ καλοκαίρι του 1967, η Βόρεια Μιννεάπολη της Μινεσότα φλεγόταν για τρεις συνεχόμενες μέρες. Οι αφροαμερικανοί εξεγείρονταν ενάντια στην ποινικοποίηση και περιθωριοποίησή τους, καίγοντας σύμβολα της λευκής αστικής κυριαρχίας, επιχειρήσεις και ιδιοκτησία. Ήταν το απότοκο μιας μακράς περιθωριοποίησης αφού η ταξική πολιτική της στέγασης είχε από τις αρχές του 20ου αιώνα δημιουργήσει το τμήμα των απόκληρων της πόλης, αφροαμερικανών και εβραίων.
Ιούλιος 1967, Βόρεια ΜιννεάποληΗ Εθνοφρουρά περιφρουρεί το Κεφάλαιο

Το 1967 ήταν μια χρονιά ορόσημο στην ιστορία των ΗΠΑ και στη Μινεσότα ειδικότερα, για έναν ακόμη λόγο: Τα ηνία της Βιομηχανίας Κόουκ (Koch), του αντικομμουνιστή που είχε χρηματοδοτήσει και κερδίσει από τις μπίζνες με τους ναζί- από τα διυλιστήρια πετρελαίου του στη Μινεσότα- διαδέχονται οι γιοί του. Για το πώς ο βιομήχανος Κόουκ αυγάτισε τα κέρδη του από τα συντρίμμια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μαζί με την νόμιμη κλοπή υπεραξίας, έχουν γραφτεί πολλά στον βορειοαμερικανικό τύπο.

Μέσα σε μισό αιώνα από τότε, ο όμιλος Κόουκ εξελίχθηκε με την βίαιη εκείνη διαδικασία της εκμετάλλευσης έτσι όπως εξελίχθηκε το ιμπεριαλιστικό σύστημα στο σύνολό του από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι και σήμερα.
Η κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου πέρασε σε ανώτερες μονοπωλιακές μορφές από τα παλιά τραστ, καρτέλ κτλ στα πολυκλαδικά κογκλόμερατ: διαφοροποιημένη παραγωγή, πολυκλαδική επέκταση, πιο αναπτυγμένη μορφή μονοπώλησης σε ό,τι αφορά την κατανομή των παραγωγικών δυνάμεων, την χρήση επιστήμης και τεχνικής, τις δυνατότητες αποκόμισης υψηλών κερδών.
Σήμερα, οι δεκάδες χιλιάδες εργάτες του ομίλου Κόουκ- στις ΗΠΑ και σε όλον τον κόσμο- παράγουν από καύσιμα (που εφοδιάζουν το αεροδρόμιο St.Paul της Μιννεάπολης) μέχρι χαρτί υγείας, λιπάσματα, γυαλί, προϊόντα ρομποτικής. Πέρα από την «κατάρα» του καπιταλισμού που όσο περισσότερο αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας τόσο περισσότερο στρέφεται εναντίον της, στον όμιλο Κόουκ προσωποποιείται πλέον εκείνο το χρηματιστικό κεφάλαιο που κερδίζει περισσότερο όσο πιο παρασιτικός είναι ο χαρακτήρας του για την κοινωνία. Μέσα στην τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση συνέχισαν τις εξαγορές βιομηχανιών και χρόνια τώρα η συσσώρευση κεφαλαίου τους είναι τέτοια που ξεπερνάει όλους σχεδόν τους γνωστούς «αυτοδημιούργητους» μεγιστάνες Μπιλ Γκέιτς, Ζούκερμπεργκ κτλ.
Τι σημαίνει όμως βορειοαμερικανικός μονοπωλιακός όμιλος; Και τι σχέση έχει τελικά με την αστυνομική βία και τις δολοφονίες ενάντια στους μαύρους φτωχούς; ή τους φτωχούς γενικά;Πρώτα πρώτα σημαίνει την παλιά εκείνη μορφή προσωπικής ένωσης μεταξύ μονοπωλίου και κυβερνήσεων. Συγκεκριμένα ο όμιλος Κόουκ έχει χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά και τους Δημοκρατικούς όποτε χρειαστεί- όπως στη Μινεσότα το 2017-2018. Ειδικότερα η οργάνωσή τους AmericansforProsperity(Αμερικανοί για την Ευημερία) είναι η εμφανής δύναμή τους στη Μινεσότα και σε όλες τις ΗΠΑ. Θέσεις κλειδιά του Λευκού Οίκου κατέχονται από άτομα που έχουν ήδη προσφέρει τις υπηρεσίες τους στους Κόουκ, όπως ο διευθυντής νομικών υποθέσεων του Λευκού Οίκου. Αν και τα αδέρφια είναι υπέρμαχοι της ανοιχτής δικτατορίας του Κεφαλαίου, ήταν στα χρόνια του «προοδευτικού» Ομπάμα που σχεδόν διπλασίασαν την περιουσία τους.
Ο έλεγχος όμως των κυβερνήσεων δεν αρκεί. Όπως και για το σύνολο του μονοπωλιακού κεφαλαίου πρέπει να συνοδεύεται από πλατύ ιδεολογικό πολιτικό έλεγχο προς τις μάζες. Έτσι, παράλληλα, οι Κόουκ χρηματοδοτούν με πολλές επίσης εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια «ανεξάρτητα» ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, θέατρα, μουσεία, κολέγια, πανεπιστήμια – όπως και στη Μινεσότα, ερευνητικά οικονομικά κέντρα.
Στο κομμάτι του ιδεολογικοπολιτικού ελέγχου το καινούριο σχετικά φρούτο είναι η χρηματοδότηση ενός τεράστιου διεθνούς μηχανισμού παραπληροφόρησης, με ιστοσελίδες ή μπλόγκερς, που εκφράζουν μέσα από την ανωνυμία τους τα «συμφέροντα των απλών ανθρώπων» ή με εικονικές «ομάδες πολιτών» την αγανάκτησή τους.
Μα γιατί, μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί, σπαταλούν τόσα από το σύνολο της υπεραξίας που παράγεται στις φάμπρικές τους σε αυτή τη βιομηχανία κατασκευής συνειδήσεων;
Πέρα από τα προφανή εγκλήματα που μπορούν μέσω του δικτύου τους να αποσιωπήσουν, όπως πρόσφατα η μαζική μόλυνση των εδαφών στη Μινεσότα από τα διυλιστήρια πετρελαίου των Κόουκ, είναι και ο αφανής απώτερος σκοπός του κάθε κεφαλαιοκράτη: η υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης που του εξασφαλίζει περισσότερα κέρδη.
Διυλιστήριο πετρελαίου του ομίλου στο Flint Hills – ΜιννεάποληΟι μπάτσοι και ο ρατσισμός “φροντίζουν” για φτηνό εργατικό δυναμικό

Το δίκτυο των Κόουκ από τη μια προωθεί κάθε αντεργατική- αντικοινωνική νομοθεσία και από την άλλη είναι σε θέση να λοιδορεί κάθε αγώνα των εργαζομένων. Παράλληλα με την πάλη για κατάργηση της φορολογίας τους, πολεμούν τους εργαζόμενους που απαιτούν αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, πολεμούν τα συνδικάτα απαιτώντας να διακοπεί η χρηματοδότησή τους από τους εργαζόμενους, νομοθετούν την σύλληψη των οργανωτών των διαδηλώσεων- ευρύτατη ποινικοποίηση των αγώνων, πολεμούν τα ελάχιστα προνοιακά επιδόματα για τους φτωχούς. Το 2019 πέτυχαν την κατάργηση του Προγράμματος Διατροφικής Βοήθειας, του Δελτίου Τροφίμων, πράγμα που καταδίκασε εκατοντάδες χιλιάδες βορειοαμερικανούς στην απόλυτη εξαθλίωση. Και βέβαια πολεμούν οποιαδήποτε προσπάθεια- ακόμη και την ελάχιστη- για επέκταση της πρόσβασης του λαού στην υγειονομική περίθαλψη.

Χαρακτηριστική ήταν και η επιμονή τους για πρόωρη επανεκκίνηση της λειτουργίας της βορειοαμερικανικής οικονομίας, ήδη από τις αρχές Απρίλη, στις αρχές της πανδημίας του νέου κορωνοιού. Το ίδρυμα Heritage Foundation χρηματοδοτούμενο μεταξύ άλλων από τους Κόουκ, την Exxon Mobile και άλλους μονοπωλιακούς ομίλους πρωτοστάτησε στον αγώνα της αστικής τάξης να στείλει τους εργάτες να δουλέψουν στις θανατηφόρες συνθήκες της πανδημίας. Όπως χαρακτηριστικά δήλωνε ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου των Ενωμένων Εργατών στην Παραγωγή Ηλεκτρικών και Μηχανικών Συσκευών, Carl Rosen:

Οι άνθρωποι που διοικούν αυτές τις οργανώσεις θα παραμείνουν ασφαλείς μέσα στις βίλες τους, με ελάχιστο κίνδυνο να μολυνθούν οι ίδιοι ενώ αναγκάζουν εκατομμύρια αμερικανούς να επιστρέψουν στις δουλειές τους ο ένας πάνω στον άλλο.

Σε αυτόν τον τόπο της μονοπωλιακής ασφυξίας, του καθημερινού βίαιου αποκλεισμού των εργαζόμενων μαζών από τον κοινωνικό πλούτο, δολοφονήθηκε ο Τζωρτζ Φλόυντ. Κι αν οι ανταγωνιστικοί όμιλοι των δισεκατομμυρίων κερδών περιμένουν στη γωνία την αλλαγή διακυβέρνησης, κουνώντας διάπλατα την δική τους σημαία πάνω από τα κεφάλια των εξεγερμένων, οι τελευταίοι σίγουρα δεν θέλουν να αλλάξει απλά το χρώμα των αλυσίδων τους.

Αντίστοιχα, η αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους των ΗΠΑ που μάχονται στους δρόμους και στις συνοικίες όλες αυτές τις ημέρες, όσο μένει γενική και αφηρημένη, όσο δεν ποτίζει το οπλοστάσιο του αντικαπιταλιστικού- αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, παραμένει μια αλληλεγγύη κολοβή, έρμαιο στα στόματα της αστικής τάξης ντόπιας και διεθνούς.