Τα μισόλογα, η σιωπή, η γενικολογία, οι υπεκφυγές και οι στρογγυλοποιήσεις δεν ταιριάζουν στα κομμάτια του κινήματος που υπερασπίζονται την εργατική τάξη και τους εργαζομένους από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική αφαίμαξη. Ειδικά όταν μιλάμε για ζητήματα ζωής και θανάτου όπως αυτό της πανδημίας.
Η εργατική τάξη είναι ξυπόλητη από άποψη υγειονομικής κάλυψης και γι’ αυτό έχουν ευθύνες όλες οι αστικές κυβερνήσεις με τη ΝΔ να είναι αυτή που σήμερα εγκληματεί απέναντι στον ελληνικό λαό. Μιλάμε για σχεδόν 13.000 νεκρούς συνανθρώπους μας που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, την εργατική τάξη και την φτωχή αγροτιά.
Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη καθώς βρισκόμαστε στο τέταρτο κύμα της πανδημίας. Η ανάλυσή μας είναι γνωστή στο σύνολο του κινήματος για την ταξική πολιτική που ακολούθησε η ΝΔ και τις εγκληματικές της παλινωδίες που συνεχίζονται εις βάρος των λαϊκών αναγκών στο ζήτημα της υγειονομικής κάλυψης.
Το ξαναλέμε: η κυβέρνηση θέλει να γλιτώσει τον ελληνικό καπιταλισμό και είναι αναγκαίο κακό γι’ αυτούς να προσπαθήσουν να κρατήσουν όρθιους και τους μισθωτούς σκλάβους, την εργατική τάξη για να μπορεί να κινείται η καπιταλιστική μηχανή. Τα κίνητρά τους, ως υπερασπιστές του καπιταλισμού, δεν μπορούν να είναι ανιδιοτελή όταν μιλάμε για το σύστημα της ελεύθερης αγοράς και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γι’ αυτό το λόγο είναι και αναποτελεσματική η ψευτομάχη που δίνουν με την πανδημία. Πάνε με πασαλείμματα, ψέματα και φανφαρόνικες διακηρύξεις να το παίξουν ότι κάνουν τα πάντα για τον λαό μας. Η ύπαρξη των αρνητών της πανδημίας βοηθάει και αθωώνει αυτή την πολιτική και την κάνει να φαίνεται «υπεύθυνη και σοβαρή» μπροστά στις θέσεις των αρνητών… Δήθεν ότι η κυβέρνηση καταπολεμά τον σκοταδισμό των αρνητών. Μόνο που αυτή τον τρέφει…
Ποιες είναι λοιπόν οι διαφορές αυτής της «κόντρας»; Η κυβέρνηση από την μία αναγνωρίζει την ύπαρξη πανδημίας και με ψευτομέτρα ελλιπής υγειονομικής κάλυψης (όπως ήταν αναμενόμενο απέτυχαν) λέει στην εργατική τάξη: «θα πας για δουλειά»· και προπαγανδίζει την «ατομική ευθύνη», στέλνοντας την εργατική τάξη στα εκκολαπτήρια των εργοστασίων και των επιχειρήσεων. Από την άλλη οι αρνητές ως ορατή κοινωνική φωνή μέσα στις γραμμές του πόπολου δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη της φονικής πανδημίας και λένε: η εργατική τάξη να πάει για δουλειά και να αρνηθεί ακόμα και τα ψευτομέτρα της κυβέρνησης…
Ας βγάλει η εργατική τάξη τα συμπεράσματά της. Ποιοι ωφελούνται από τις δύο θέσεις λοιπόν; Από τα πάνω (ψευτομέτρα) και από τα κάτω (άρνηση των ψευτομέτρων); Ποια τάξη; Εμείς λέμε οι καπιταλιστές.
Όμως τώρα μπαίνει και ένα άλλο ζήτημα, το πιο σοβαρό. Για μας είναι πάγια η θέση μας από την αρχή της πανδημίας ότι η εργατική τάξη μαζί με τα σύμμαχα στρώματα πρέπει να μετατρέψει την πανδημία σε πεδίο ταξικού αγώνα. Αυτό όμως για να γίνει έστω σε επίπεδο λαϊκού μετώπου για την υγεία της εργατική τάξης χρειάζονται θέσεις. Αυτές οι θέσεις είναι που θα βοηθήσουν να ξεχωρίσει και ο προσανατολισμός της εργατικής τάξης στη ταξική πάλη. Δυστυχώς η οργανωμένη εργατική τάξη και οι πολιτικές οργανώσεις δεν κατάφεραν να στραπατσάρουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και την ουρά των αρνητών. Στην αρχή της πανδημίας υπήρχε μια αισιόδοξη κινηματική κινητικότητα (ο λαός σώζει το λαό κλπ) στη συνέχεια όμως και ενώ πλήθαιναν οι νεκροί έπεφτε η πολεμική και η ταξική αντιπαράθεση αμβλυνόταν. Σήμερα, οι αρνητές κρύβονται πίσω από τον αντιεμβολιασμό και βοηθούν με συνέπεια την κυβέρνηση, βάζουν και την υποχρεωτικότητα μπροστά (βλ. την πολιτική σύνθεση των συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα: παλαιό ημερολόγιο, εκκλησιαστικοί και εθνικιστικοί κύκλοι, νεοναζιστές, «μακεδονομάχοι» και ψεκασμένοι όλων των ειδών που είναι αδύνατο να καταγράψουμε) για να εμφανίζονται ως «αντισυστημικοί».
Εμείς, για άλλη μια φορά, ζητάμε (είναι αναγκαία προϋπόθεση για να χτιστεί λαϊκό μέτωπο για την υγεία) να τοποθετηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις (αντιφασίστες, αναρχοσυνδικαλιστές, αναρχικοί, αριστεροί, μαρξιστές-λενινιστές, ευρύτερες δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις) και φυσικά τα συνδικάτα για το τι θέση πρέπει να έχει η εργατική τάξη και ο λαός σε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται για την υγεία του λαού. Ανεξάρτητα τι λένε και κάνουν οι ταξικοί εχθροί και η κυβέρνηση. Η εργατική τάξη δε μπορεί να ετεροκαθορίζεται. Στις θέσεις αυτές θα καθοριστεί και η ενότητά μας στον αγώνα για την υγεία του λαού.
Ρωτάμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες: να ζητά (όχι σαν επαίτης αλλά σαν παραγωγός όλου του κοινωνικού πλούτου) εμβόλια-φάρμακα-δομές και ότι άλλο «σημαίνει υγεία για όλους» η παγκόσμια εργατική τάξη και οι λαοί; Να παλεύει για την υγεία σε όλα τα μέτωπα; Ο λαός πρέπει να σώσει τον λαό;
Εμείς, ως Βίδα, λέμε ναι και με αυτές τις θέσεις κινιόμαστε αυτή τη δύσκολη περίοδο από άποψη συσχετισμών αλλά και ανόδου του «κινήματος των αρνητών» μέσα στις λαϊκές μάζες. Με αυτές τις θέσεις απλώνουμε το χέρι της ενότητας σε όλους και όλες. Αν δεν φτιαχτεί το συντομότερο λαϊκό μέτωπο πάλης για την υγεία με συγκεκριμένη γραμμή που να εκφράζει τα συμφέροντα των εργατολαϊκών μαζών φοβόμαστε ότι θα μας καταπιούν νέες συμφορές που θα έρθουν να κολλήσουν πάνω στην ήδη μαύρη πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί από την παρατεταμένη και βαθιά καπιταλιστική κρίση.