Ο Μ.Μ. Ράσμουσεν είναι θεωρητικός και πολιτισμικός κριτικός ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Το βιβλίο αυτό είμαστε σίγουροι ότι θα ανοίξει συζητήσεις γύρω από το «φαινόμενο Τραμπ» και τις εδώ ερμηνείες για τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της αμερικάνικης ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης. Η ανάλυση του Μ.Μ. Ράσμουσεν τροφοδοτεί τη σκέψη και φωτίζει σημεία που για το ευρύ κοινό είναι άγνωστα, ειδικά σήμερα που τα μάτια του παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού, αντιφασιστικού και προλεταριακού κινήματος είναι στραμμένα στις συγκρούσεις και τα οδοφράγματα στις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ.
Ο εδώ εκφραστής της αστικής αριστεράς και της αριστερής διαχείρισης του ελληνικού καπιταλισμού Τσίπρας μπορεί να είδε σε αυτόν έναν εκφραστή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού «που ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό», μα οι κολασμένοι και το προλεταριάτο των ΗΠΑ έχουν μια τελείως διαφορετική γνώμη. Αυτό αποτυπώνεται με τον πιο σαφή τρόπο στους δρόμους σήμερα. Από τη μια είναι ο Τραμπ και η καπιταλιστική τάξη –με την πολιτική του προστατευτισμού της οικονομίας, την αστυνομία, τη μεσαία τάξη και τη «λευκή κανονικότητα» της άλλοτε πανίσχυρης Αμερικής– και από την άλλη όλοι όσοι βιώνουν ρατσισμό, περιθωριοποίηση και ταξική εκμετάλλευση. Οι ΗΠΑ φλέγονται και ξεσπάνε όλες οι κεντρικές αντιθέσεις μέσα στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.
Το βιβλίο του Ράσμουσεν απαντά, υπό μια έννοια, γιατί ο Τραμπ, ως διαχειριστής των καπιταλιστικών συμφερόντων, αναδύθηκε μέσα από την «ποπ» ρητορική της λευκής Αμερικής ξεπερνώντας σε επίπεδο θεάματος ακόμα και τα πατροπαράδοτα στηρίγματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς και τους μέχρι τώρα μηχανισμούς της διαφημιστικής βιομηχανίας «προέδρων».
Ένα σημαντικό ζήτημα που διαπερνά το βιβλίο είναι ο Φασισμός. Οι αναφορές που κάνει στην άνοδό του στον 20ό αιώνα, στο για ποια τάξη δούλεψε και ποιες τάξεις και συμφέροντα ενοποίησε σε κάθε χώρα για να απαντήσει στην κοινωνική επανάσταση ως αντεπανάσταση είναι πολύ σημαντικές για το σήμερα. Το κάθε «φαινόμενο Τραμπ» δεν πρέπει να το βλέπουμε ξεκομμένο από την καπιταλιστική παραγωγή και έξω από την κρίση του καπιταλισμού, αλλά ίσα-ίσα ως επίθεση των καπιταλιστών/ιμπεριαλιστών στην εργατική τάξη και στους λαούς. Οπότε (σωστά για μας) η κριτική που ασκείται στην πολιτική του Τραμπ δεν αφήνει περιθώρια για λογικές ουράς, ούτε για δημοκρατικές αυταπάτες «περί μικρότερου κακού»… Η φασιστικοποίηση στο εσωτερικό των κοινωνιών, που επιχειρείται μέσω της «τραμπικής διαχείρισης» και φτάνει πολύ πέρα από τις ΗΠΑ, θα είναι ο νέος φασισμός που θα χουμε να αντιμετωπίσουμε ως προλετάριοι αντικαπιταλιστές παντού στον κόσμο.
Τελειώνουμε αυτή τη μικρή βιβλιοπαρουσίαση με ένα απόσπασμα από την εισαγωγή:
«Το βιβλίο αυτό έχει διπλό σκοπό. Πρώτον, να αναλύσει το νόημα του φαινομένου Τραμπ ως έκφρασης του υστεροκαπιταλιστικού φασισμού, ο οποίος για να επιλύσει την οικονομική κρίση επιστρέφει στην φαντασιακή έννοια μιας εθνικής κοινότητας, μέσω του προστατευτισμού και των εθνικιστικών μέτρων. Δεύτερον, να ασκήσει κριτική σ αυτό που χει γίνει ψωμοτύρι του φιλελεύθερου διαλόγου από τον καιρό της εκλογής του Τραμπ, την αντίθεση μεταξύ Τραμπ και δημοκρατίας. Ο Τραμπ αποτελεί πρόβλημα, αλλά η λύση δεν είναι η υπεράσπιση μιας δυσλειτουργικής, κοινοβουλευτικής, εθνικής δημοκρατίας. Αντιθέτως, αυτό που υποστηρίζω είναι ότι ο Τραμπ αποτελεί σύμπτωμα των θεμελιωδών προβλημάτων μιας συρρικνούμενης καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία αδυνατεί να ενσωματώσει τους προλεταρίους της».
Για επικοινωνία με τις εκδόσεις Παρακείμενος γράψτε στο e–mail: parakeimenos@mail.com
Διαβάστε επίσης δύο κείμενα για τις ΗΠΑ:
ΗΠΑ: Μέχρι να τελειώσει το οξυγόνο του ιμπεριαλιστικού κτήνους
Μινεσότα: Το κεφαλοκλείδωμα που περιφρουρεί τα κέρδη των μονοπωλίων