Τα ΑΜΕΑ αγωνίζονται και όπως μπορούμε θα είμαστε δίπλα στα αιτήματά τους. Ο αγώνας τους είναι πρωτοπόρος και δίνει μαθήματα συνέπειας και γείωσης, τη στιγμή που τμήματα της κοινωνίας ακολουθούν σκοταδιστικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις για σειρά ζητημάτων που αφορούν τη ζωή.

Η εργατική τάξη πρέπει να αγκαλιάσει τον αγώνα των ΑΜΕΑ και να σπάσει το ψαλίδι που κρατάν οι αστικές κυβερνήσεις, με το οποίο κόβουν οτιδήποτε από τις λαϊκές κατακτήσεις.

Δημοσιεύουμε κείμενο καταγγελίας του Σωματείου Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής.

***

Το ΣΕΜΙΣΕΑ αποστέλλει το παρόν κείμενο με σκοπό να καταγγείλει σε όλους τους αρμόδιους φορείς τη λειτουργία «κατασκήνωσης» για ΑμεΑ, η οποία λειτουργεί χωρίς άδεια και κατ’ επέκταση χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής, στο Χαλκούτσι Ωρωπού (Ασκληπιάδου 1 και Έβρου, με συντεταγμένες 38.324315,23.725162) στα πλαίσια επιχειρηματικής δράσης του ιδιωτικού κέντρου ειδικών θεραπειών «Αστεριών Δράσεις», με έδρα τη Δάφνη Αττικής το οποίο ανήκει στην κα Κλειώ Λιναράκη.

Το Σωματείο μας στις 16/7/2021 δέχτηκε την καταγγελία από συναδέλφους – μέλη του, που εργάστηκαν εκεί, την κατασκηνωτική περίοδο 11/6 – 17/6, χωρίς μάλιστα να υπογράψουν κάποια σύμβαση εργασίας και χωρίς να τους έχει ζητηθεί να υποβληθούν σε Covid test ή να επιδείξουν πιστοποιητικό εμβολιασμού πριν ξεκινήσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Οι συνάδελφοι είχαν ήδη πραγματοποιήσει ανώνυμες (για ευνόητους λόγους) τηλεφωνικές καταγγελίες σε ΕΟΔΥ, Δήμο Ωρωπού, Αστυνομία, χωρίς ωστόσο να επιληφθεί κανείς την υπόθεση.

Οι καταγγελίες αφορούσαν:

Α) Ακαταλληλότητα του χώρου: Η «κατασκήνωση» είναι στην πραγματικότητα ένα ιδιωτικό παλιό διώροφο σπίτι με αυλή, χωρίς προσβασιμότητα και ειδικές υποδομές για ΑμεΑ, με έκθετα επικίνδυνα σημεία (σίδερα, τσιμέντο, αγκάθια) σε όλη την περίμετρό του. Παρά το ότι βρίσκεται σε δασική περιοχή και γύρω από το σπίτι υπάρχει σωρός από ξερόκλαδα, δε διέθετε στοιχειώδεις υποδομές πυρασφάλειας, ούτε προηγήθηκε κάποια εκπαίδευση του προσωπικού για την περίπτωση κινδύνου. Δεν διέθετε καν επαρκή αριθμό δωματίων / κρεβατιών για τα παιδιά και τους συνοδούς που φιλοξενούσε, με αποτέλεσμα παιδιά να κοιμούνταν δυο δυο σε μονά κρεβάτια ή σε στρώματα στο πάτωμα στη σαλονοκουζίνα. Πάνω από κρεβάτια παιδιών βρίσκονταν έκθετες μπρίζες, παράθυρο που δεν κλείδωνε, ενώ δεν υπήρχαν επαρκείς ανεμιστήρες στους χώρους παρά τον καύσωνα, με αποτέλεσμα οι συνθήκες διαβίωσης, ειδικά τις μεσημεριανές ώρες, να είναι ασφυκτικές. Το μοναδικό «λειτουργικό» μπάνιο του κτιρίου στον 2ο όροφο (υπήρχε και 2ο μη λειτουργικό κατά τις οδηγίες της υπεύθυνης στο ισόγειο) ήταν τυπικό μπάνιο σπιτιού με μόλις μία λεκάνη και μία ντουζιέρα, κοινό για συνοδούς και παιδιά, με εκτεθειμένα τα απορρυπαντικά σε σημεία προσβάσιμα (πάνω στο πλυντήριο) από τα παιδιά.

Β) Απουσία επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού: Στο χώρο δεν υπήρχε γιατρός ή νοσηλευτής, καθαρίστρια, μαγείρισσα, ναυαγοσώστης ή έστω κάποιος που να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες παρά το ότι τα παιδιά συνοδεύονταν σε εξωτερικές δραστηριότητες πχ. θάλασσα. Την ευθύνη για όλα τα παραπάνω είχαν οι συνοδοί, οι οποίοι παράλληλα έπρεπε να οργανώνουν δραστηριότητες, να ψυχαγωγούν τα παιδιά, να τα ταΐζουν, να τα αλλάζουν και να είναι υπεύθυνοι για να μην προκληθεί ατύχημα. Το βαν του κέντρου ήταν ένα συμβατικό νοικιασμένο 9θέσιο, που δεν το οδηγούσε επαγγελματίας οδηγός, και όσα παιδιά «περίσσευαν» μεταφέρονταν με τα ιδιωτικά αυτοκίνητα της υπεύθυνης και του προσωπικού, με οδηγούς τους ίδιους τους θεραπευτές.

6 θεραπευτές – συνοδοί (εκ τους οποίους οι δύο παραιτήθηκαν) είχαν στην ευθύνη τους 15 παιδιά. Όσον αφορά τις διαταραχές υπήρχαν παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, νοητική υστέρηση, επιληψία και ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση, αρκετά παιδιά έπαιρναν φαρμακευτική αγωγή και η πλειοψηφία ήταν μη λεκτικά παιδιά, τα οποία δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με κάποιο τρόπο οποιαδήποτε ανάγκη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατασκήνωση είχε μεικτό τμήμα (αγόρια – κορίτσια) με ηλικίες από 6 – 22 ετών.

Εντύπωση μάλιστα προκαλεί το γεγονός ότι οι γονείς δεν παρέδωσαν τα παιδιά τους στον χώρο της κατασκήνωσης, αλλά σε άλλο προσυμφωνημένο σημείο, μισή ώρα μακριά, και οι θεραπευτές τα μετέφεραν έως το σπίτι.

***

Στις 18/7/2021 και ώρα 19:00 αντιπροσωπεία του ΔΣ του ΣΕΜΙΣΕΑ και του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμέΑ Αττικής και Νήσων επισκέφτηκε τον χώρο για να ελέγξει την κατάσταση και να παρέμβει στην εργοδοσία για τις σοβαρές καταγγελίες. Η εικόνα που αντικρίσαμε εξωτερικά του χώρου ήταν ακριβώς αυτή που περιέγραψαν οι συνάδελφοι. Ακολούθησε συνομιλία με την εργοδότρια, κλήση της αστυνομίας από την ίδια και κατάθεση των δύο πλευρών στο Αστυνομικό Τμήμα Ωροπού. Παρουσία δικής μας και της αστυνομίας οι θεραπευτές μετέφεραν παιδιά με ιδιωτικά αυτοκίνητα σε εξωτερική δραστηριότητα.

Οι αστυνομικοί ακούγοντας τις καταγγελίες και μάλιστα την παραδοχή της ίδιας της εργοδότριας ότι ο χώρος δεν είναι επαγγελματικός παρά το ότι απασχολεί προσωπικό και κόβει αποδείξεις στους γονείς, καθώς και ότι κάποιες από τις καταγγελίες ισχύουν, δεσμεύτηκαν ότι θα προωθήσουν το θέμα στους αρμόδιους φορείς ενώ ενημέρωσαν και την εισαγγελία.

Στις 19/7/2021 το Σωματείο μας προχώρησε και σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας Ηλιούπολης – Δάφνης, η οποία μας ενημέρωσε πως για το συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο υπάρχει και περσινή καταγγελία για την ίδια εποχή και μας παρέπεμψε στο ΣΕΠΕ Παλλήνης όπου θα καταγγελθεί εκ νέου αύριο. Το γεγονός της περσινής δε καταγγελίας για το οποίο ενημερωθήκαμε από το ΣΕΠΕ Ηλιούπολης – Δάφνης δεν μας προκαλεί εντύπωση, αφού συνάδελφοι, οι οποίοι προσέγγισαν το Σωματείο μας, με αφορμή ανακοίνωση μας για το περιστατικό, έχοντας εργαστεί σε αντίστοιχες «υποδομές» του εν λόγω κέντρου στο παρελθόν, πλήθυναν τον κατάλογο των καταγγελιών ενημερώνοντάς μας για το ότι σε άλλη «κατασκήνωση» πριν 2 χρόνια, πάλι σε διώροφο νοικιασμένο σπίτι στον Άσσο Κορινθίας, 6 συνοδοί είχαν στην ευθύνη τους 22 παιδιά ενώ από το μπαλκόνι του 2ου ορόφου έπεφταν σοβάδες και πλακάκια στο έδαφος!

***

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τους υπεύθυνους φορείς να πάρουν τώρα θέση για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της ιδιωτικής ειδικής αγωγής, που για χάριν του επιχειρηματικού κέρδους επιτρέπει έως και τέτοια εκτρώματα, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια ΑμεΑ και εργαζόμενων, προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα παιδιών και οικογενειών με αναπηρία.

  • Να παρθούν άμεσα μέτρα ώστε να καλυφθούν οι ζωτικές ανάγκες των οικογενειών για επαρκείς, δωρεάν δομές ειδικής αγωγής, αποκατάστασης, δημιουργικής απασχόλησης με υψηλές προδιαγραφές λειτουργίας και πραγματικούς όρους εκπαίδευσης, με μόνιμο και επαρκές προσωπικό όλων των ειδικοτήτων όπως επιτάσσουν οι ανάγκες και οι δυνατότητες της εποχής.
  • Οι ανάγκες των ΑμεΑ για θερινές διακοπές να καλυφθούν με θερινές κατασκηνώσεις με υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, με όλο το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, με την εκπόνηση κατάλληλου σχεδίου για την υγεία και την ασφάλεια τόσο των φιλοξενούμενων όσο και των εργαζομένων με την ευθύνη του κράτους και όχι με το απαράδεκτο καθεστώς μέχρι τώρα λειτουργίας τους όπου ο γονιός βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για την πληρωμή όχι μόνο αμφιβόλου ποιότητος υπηρεσιών και συνθηκών αλλά και πλήρως ακατάλληλων ή ακόμα και επικίνδυνων για την υγεία και την ασφάλεια του παιδιού τους. Είναι απαράδεκτη η άγρια εκμετάλλευση που υπόκεινται οι οικογένειες των ανθρώπων με αναπηρία προκειμένου να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους λίγες ημέρες διακοπών και λίγο ελεύθερο χρόνο για τους ίδιους που τόσο έχουν ανάγκη.
  • Κάλυψη των αναγκών και των οικογενειών με προγράμματα κοινωνικού τουρισμού που θα καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες για διακοπές και χαλάρωση καθώς η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας έχει δημιουργήσει ψυχοπιεστικές συνθήκες στις περισσότερες οικογένειες με ΑμεΑ.

Διαβάστε ακόμα:

Η πανδημία θερίζει τα ΑΜΕΑ αγωνίζονται