…Χρυσάφι καίει στον ουρανό
ασήμι όλο το βράδυ, π’ ολόγιομο στέκει ψηλά,
καρτέρει μες τη χάρη-
όλα δικά μας είναι δω, όλα να μας θυμίζουν, πως σαν εχθρός ερθεί κοντά οι κάννες θα γιομίζουν…
Από Δημοτικό τραγούδι που τραγουδιέται στην Ήπειρο…
«Στρατηγέ ιδού ο στρατός σας», έτσι είχε παρουσιάσει ο Κανελλόπουλος το μοναρχοφασιστικό στράτευμα στον Αμερικάνο στρατηγό, Τζέιμς Βαν Φλιτ. Το 1948 οι μαχητές του ΔΣΕ πάλευαν σε έναν άνισο αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας από τον μοναρχοφασισμό και τους αμερικάνους. Ο Βαν Φλιτ παρά τα μετάλλιά του και την στρατιωτική του εμπειρία στάθηκε ιδιαίτερα τυχερός. Παραλίγο να γίνει τρίμματα από νάρκες που είχαν τοποθετήσει οι σαμποτέρ του Δημοκρατικού Στρατού στο αεροδρόμιο της Φλώρινας.
Οι αμερικάνοι και ο μοναρχοφασισμός νίκησαν. Πέρασαν χρόνια και οι ταξικοί συσχετισμοί παρέμειναν δυσμενείς για τις δυνάμεις που πάλευαν για προκοπή-δημοκρατία-ανεξαρτησία και σοσιαλισμό. Όμως η υποτέλεια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ποτέ δεν κρύφτηκε από τον τόπο και το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης.
Το «στρατηγέ ιδού ο στρατός σας» είναι χαραγμένο βαθιά στο σώμα των αστών πολιτικών. Όλα τα κόμματα που υπερασπίζονται την ντόπια πλουτοκρατία και υποτάσσουν τον λαό μας στις ΗΠΑ και την ΕΕ το εκφράζουν με κάθε τρόπο και με βαθιές υποκλίσεις. Σήμερα οι υποκλίσεις γίνονται στους ιμπεριαλιστές δανειστές, και σε όλη την περίοδο της αναδιάρθρωσης, αυτό ήταν το μόνιμο μότο: «περάστε ο τόπος σας ανήκει».
Το «ιδού ο στρατός σας» σήμερα, είναι το φθηνό εργατικό δυναμικό- οι εξαθλιωμένες μάζες. Είναι οι βάσεις του θανάτου που προσφέρονται με χαρά και απλοχεριά από τους αστούς πολιτικούς στους σταυροφόρους ιμπεριαλιστές. Είναι οι διαλυμένες εργατολαϊκές συνειδήσεις που υπνωτισμένες κοιτάνε ατάραχες τους ιμπεριαλιστές και τη ντόπια αστική τάξη.
Ο Βαν Φλιτ μάς ήρθε στην μνήμη ξανά, βλέποντας τον αντιδήμαρχο Ιωαννίνων, Παντελή Κολόκα, να ποζάρει σαν γύφτικο σκεπάρνι στο πλάι του αμερικάνου πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ, στη Δρακόλιμνη της Τύμφης.
Οι δρακόλιμνες της χώρας μας (Τύμφη, Σμόλικα, Γράμμος, Μαυροβούνι) εκτός από το ανεπανάληπτο φυσικό τους τοπίο έχουν και μια τεράστια συμβολική αξία για την ιστορία του λαού μας και των αγώνων του. Αυτά τα σημεία έγιναν άπαρτα κάστρα του ΔΣΕ και ποτίστηκαν με το αίμα των καλύτερων παιδιών του. Αυτά τα σημεία βομβαρδίστηκαν με τις ναπάλμ των αμερικάνων και τα λέρωσε ο μοναρχοφασισμός.
Αυτά τα τοπία έχουν μέσα τους όλη την αλήθεια της ταξικής σύγκρουσης. Για τον κάθε εργάτη, τον κάθε προοδευτικό άνθρωπο, τον κάθε κομμουνιστή σε αυτά τα τοπία θα φυσάει πάντα ο αέρας της λευτεριάς, του αντάρτικου και της λαϊκής δικαιοσύνης, της λαϊκής πάλης και της αλληλεγγύης, της ανεξαρτησίας και του σοσιαλισμού. Για το στρατόπεδο των νικητών, αυτά τα τοπία δεν είναι παρά τοπία. Απενοχοποιημένα μπορούν να πατάνε στις βουνοκορφές μας και να γελάν στις κάμερες. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι χτύπησαν τη λαοδημοκρατική μας εξέλιξη. Διέπραξαν εγκλήματα ενάντια στον λαό μας. Οι ντόπιοι υπηρέτες των ΗΠΑ δε, θα σκαρφαλώνουν σε βουνοκορφές και θα φωτογραφίζονται στις δρακόλιμνες πάντα με το χαμόγελο της υποτέλειας, που είναι καρφιτσωμένο στο πρόσωπό τους δεκαετίες. Έτσι είναι.. Ντροπή για τον τόπο οι εκδρομούλες του αμερικάνου πρέσβη στα βουνά μας και του κάθε ντόπιου άρχοντα- βαστάζου, που ο ίδιος επιλέγει για ξεναγό.
Η υπεράσπιση της μνήμης και της ιστορίας μας, πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα μας ενάντια στον ελληνικό καπιταλισμό και στα αρπαχτικά του ιμπεριαλισμού.
Ο ΔΣΕ θα παραμένει για πάντα ο εφιάλτης των αστών και ο φάρος της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Υγ. Για άλλη μια φορά αξίζει να διαβαστεί το διήγημα του σπουδαίου πεζογράφου και αγωνιστή του Δημοκρατικού Στρατού Δημήτρη Χατζή με τίτλο: Δρακόλιμνη από την συλλογή «Θητεία», που έχουμε ξαναδημοσιεύσει ΕΔΩ.