Τα αστικά επιτελεία, τα ΜΜΕ με αφορμή την τεράστια αύξηση κρουσμάτων τις τελευταίες μέρες, θυμήθηκαν την Δυτική Αττική. «Υπονοούμενα» για τους καταυλισμούς Ρομά, ατομική ευθύνη των «απρόσεχτων» κατοίκων, είναι ακόμα μια φορά από τα ολίγα της κρατικής προπαγάνδας. Τσιμουδιά όμως για το ότιστη Δυτική Αττική υπάρχουν μικρές και μεγάλες βιομηχανίες, εργοστάσια, βιοτεχνίες, αποθήκες προϊόντων κ.α.
Χώροι – κάτεργα που στοιβάζονται σε αυτά χιλιάδες μισθωτοί εργάτες και που καταφτάνουν από όλη την Αττική (με τα διαλυμένα και σαρδελοποιημένα ΜΜΜ) για να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη. Οι έτσι κι αλλιώς άθλιες συνθήκες εργασίας, με την εκμετάλλευση να τσακίζει την εργατική τάξη της περιοχής, σε συνδυασμό με τα χαμηλά μεροκάματα, την εργολαβοποίηση, την εντατικοποίηση, τη μαύρη εργασία έρχονται να συναντήσουν τους τελευταίους μήνες την μηδαμινή (στην πλειοψηφία των εργοστασίων) υγειονομική προστασία των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι/ες, τα κλαδικά σωματεία αλλά και σύντροφοί μας που δραστηριοποιούνται στην περιοχή έχουν καταγγείλει τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τα ελάχιστα τεστ σε χώρους δουλειάς, την μη τήρηση των αποστάσεων. Οι προλετάριοι που χύνουν τον ιδρώτα τους αναγκάζονται να στοιβάζονται στην γραμμή παραγωγής, στα κουβαλήματα, στη διαλογή. Αρκεί η κανονικότητα της κερδοφορίας για τα αφεντικά να συνεχίζεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Ευθύνη για αυτό έχουν οι καπιταλιστές που «σφύριζαν αδιάφορα» και συνειδητά έβαζαν τους εργάτες να δουλεύουν ενώ γνώριζαν ότι ο ιός δεν είναι κάτι που αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και «αντικρατικές» κομπίνες… Ο ιός θερίζει το ανθρώπινο είδος και αυτοί αντί να κλείσουν τα εργοστάσια δίνοντας ολόκληρα τα μεροκάματα στους εργάτες από την υπεραξία που έχουν ληστέψει (μιας και μιλάνε για εργασιακή ειρήνη και εθνική ενότητα) τους έβαλαν να δουλεύουν κάτω από άγνωστες για την υγεία των ανθρώπων συνθήκες. Το Μπέργκαμο έκαναν ότι δεν το γνώριζαν.
Ποια μέτρα πάρθηκαν τελικά από τους διαχειριστές της πανδημίας για την Δυτική Αττική: απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 το απόγευμα ως τις 5 το πρωί για αυτούς που δεν έχουν το έγγραφο του εργοδότη, εντατικοποίηση ελέγχων μόνο σε κατοίκους τις περιοχής και διάφορα άλλα «μικρά» που δεν αγγίζουν τα αφεντικά που η κυβέρνηση καβατζώνει. Μια τέτοια καβάτζα ήταν και η ψήφιση του αντεργατικού νόμου-Βρούτση, όπου με βάση αυτόν, οι εργαζόμενες/οι που θα νοσήσουν από Covid-19 δεν δικαιούνται αναρρωτική άδεια, πέρα από τις 14 μέρες καραντίνα, τις οποίες θα εξαναγκάζονται να «εξαργυρώσουν» με απλήρωτες υπερωρίες. Από τα 900 τεστ που πραγματοποιήθηκαν σε Ελευσίνα και Ασπρόπυργο κανένα δεν έγινε σε χώρο εργασίας. Καμία επιχείρηση δεν σταμάτησε να λειτουργεί και κανένα πρόστιμο δεν κόπηκε σε μεγαλοεργοδότες.
Σαν να μην έφτανε η πλήρης αδιαφορία των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών (χαρακτηριστικά οι περιοχές που καλύπτονται από Θριάσιο και Μέγαρα με χιλιάδες επιχειρήσεις,«καλύπτονται» από 11 επιθεωρητές υγείας και ασφάλειας!) και ενώ τα αφεντικά συνεχίζουν την παραγωγή χωρίς να δίνουν δεκάρα για την υγεία των πραγματικών παραγωγών του πλούτου τους, η αστυνομία κόβει πρόστιμα σε εργολαβικούς εργαζόμενους της Δυτικής Αττικής, την ώρα που αλλάζουν βάρδια!
Έχουμε ξαναγράψει ότι η αντιμετώπιση του ιού πρέπει να γίνει πεδίο ταξικού αγώνα. Η εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα σ’ αυτήν, πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και να οργανώσουν την πάλη τους κάτω από την αντικαπιταλιστική γραμμή που εναντιώνεται στους καπιταλιστές και τους διαχειριστές της εγκληματικής πολιτικής.
Η εργατική τάξη πρέπει να ζήσει. Ο καπιταλισμός να πεθάνει.