Πολλοί γονείς και μαθητές σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας έρχονται αντιμέτωποι με τις συγχωνεύσεις σχολείων ή και την αναστολή λειτουργίας τους. Η κατάσταση είναι δραματική, αφού στη Στερεά Ελλάδα ανακοινώθηκε η αναστολή 8 νηπιαγωγείων και 15 δημοτικών σχολείων, στην περιφέρεια Πελοποννήσου 31 συνολικά νηπιαγωγείων και δημοτικών και στην περιφέρεια ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης 33 νηπιαγωγείων και δημοτικών, ανάμεσά τους και μειονοτικά δημοτικά σχολεία. Η κατάσταση φυσικά δεν είναι καλύτερη στα νησιά, όπως στην Κάρπαθο, Γαύδο, Κρήτη (Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο), Λήμνο, Εύβοια όπου κι εκεί γονείς και μαθητές βλέπουν τα σχολεία των περιοχών τους να κλείνουν…
Τα παιδιά στέλνονται με λεωφορεία σε κεντρικές περιοχές των νομών τους όπου εκεί στοιβάζονται σε 27αρια τμήματα. Φυσικά και το υπουργείο αδιαφορεί για τις επιπτώσεις της μη λειτουργίας σχολικών μονάδων σε επαρχιακές περιοχές, όπως για παράδειγμα την εγκατάλειψη του σχολείου (στις επαρχίες ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών ασχολείται από μικρή ηλικία με κτηνοτροφικές και αγροτικές εργασίες και φυσικά η δυσκολία προσέγγισης του σχολείου φέρνει και την πιο εύκολη εγκατάλειψή του) ή την αύξηση της παραβατικότητας.
Πέραν όμως των ακριτικών περιοχών και των επαρχιών τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στα αστικά κέντρα. Καταγγελία για συγχωνεύσεις τμημάτων στα Ιωάννινα, καταγγελία για συστέγαση του 11ου ΓΕΛ και 14ου Γυμνασίου Περιστερίου (ώστε να ελευθερωθεί ένα κτήριο για να στεγασθεί και το Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο- Λύκειο), έξωση των μαθητών στο 9ο δημοτικό σχολείο Αιγάλεω (λόγω αδιαφορίας για τα κτηριακά προβλήματα) και το αποκορύφωμα έρχεται με την καταγγελία του 8ου νηπιαγωγείου Καισαριανής όπου 24 5χρονα, κατά τη διάρκεια του ολοήμερου στοιβάζονται σε κοντέινερ 36 τμ!
Μια λέξη πλανάται πάνω από τα κλεισίματα και τις συγχωνεύσεις… Υπογεννητικότητα… Η έλλειψη μαθητών λόγω μείωσης των αριθμών των γεννών ή όσον αφορά συγκεκριμένα τις επαρχιακές περιοχές λόγω της ερημοποίησης που προκάλεσε η αστικοποίηση είναι αφηγήματα για τα λουκέτα που βάζουν χρόνια τώρα… Όμως δεν είναι τίποτα άλλο από έναν τρόπο, για να καλύψουν τους αριθμούς των διοριστέων (οι οποίοι λόγω συγχωνεύσεων και κλεισιμάτων συρρικνώνονται), τη μείωση των δαπανών για την παιδεία και την χρόνια υποβάθμισή της προωθώντας με όλα τα παραπάνω την παραπαιδεία και την ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό φανερώνεται άλλωστε και από τις φωνές των γονιών τόσο στην επαρχία, που μιλούν για την ανάγκη ύπαρξης σχολείων στις περιοχές τους και πώς το λουκέτο τους εξωθεί να εγκαταλείψουν τα χωριά τους, για να μην εγκαταλείψουν τα παιδιά τους το σχολείο, αλλά και των γονιών στα αστικά κέντρα που φωνάζουν για τη χρόνια εγκατάλειψη των κτηριακών δομών (όπως και στην περίπτωση του δημοτικού στο Αιγάλεω) που φτάνει σε σημείο να κινδυνεύουν μαθητές και δάσκαλοι.
Η αδιαφορία, άλλωστε, για τη δημόσια παιδεία και τι υπηρετεί πραγματικά η Υπουργός Παιδείας, φάνηκε και από την παρουσία της στα εγκαίνια του ιδιωτικού σχολείου Pierce όπου δείχνει ξεκάθαρα ποιανών τα συμφέροντα υπηρετεί. Καθόλου τυχαίες, επίσης, οι «ιδιωτικές» πλατφόρμες που ξεπηδούν και καλούν σε βαθμολόγηση σχολικών μονάδων δημιουργώντας λίστες κατηγοριοποίησης των σχολείων. Σε λίγο έρχονται και οι χορηγοί… Καθόλου τυχαίες, τέλος, και οι φωνούλες που ακούγονται για την αντικατάσταση της δια ζώσης εκπαίδευσης με τηλεκπαίδευση σε απομακρυσμένες περιοχές.
Η δημόσια παιδεία δέχεται ολομέτωπη επίθεση. Η υπεράσπισή της είναι υπεράσπιση των παιδιών μας και του μέλλοντος τους. Δε μπορούμε να επιτρέψουμε την επιστροφή σε εποχές όπου το σχολείο και η γνώση είναι προνόμιο των λίγων. Η δημόσια παιδεία είναι κεκτημένο δικαίωμα και οφείλουμε να παλεύουμε συνέχεια γι’ αυτή.
Βρισκόμαστε δίπλα στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς και στους μαθητές
Υπερασπιζόμαστε το δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου