Kατά το σχολικό έτος 2016-2017 υλοποιείται στα Γυμνάσια τις χώρας Θεματική Εβδομάδα με τίτλο «Σώμα και Ταυτότητα». Ο θεσμός τις θεματικής εβδομάδας αποσκοπεί στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μελών τις σχολικής κοινότητας σε ζητήματα που άπτονται τις Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη και, κατά το τρέχον έτος, εστιάζει σε τρεις βασικούς άξονες: α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες.
Υπουργείο Παιδείας, 23/12/2016
Το Υπουργείο Παιδείας, λοιπόν, αποφάσισε στο Β’ τετράμηνο του τρέχοντος σχολικού έτους μια εβδομάδα ενημέρωσης σε όλα τα γυμνάσια, για θέματα που όπως αναφέρει συνδέονται άμεσα με την υπό διαμόρφωση σχέση των προέφηβων και έφηβων μαθητών/τριών με το σώμα τους, την αυτοεικόνα και αυτοαντίληψή τους και εν γένει με τον εαυτό τους, καθώς επίσης και με τους/τις συνομιλήκους/ες τους, αλλά και τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο.
Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων καλούνται στο πλαίσιο του διδακτικού τους ωραρίου και του ωρολογίου προγράμματος να οργανώσουν δραστηριότητες για τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων, σύμφωνα με τον φάκελο του εκπαιδευτικού υλικού που έχει αναρτηθεί στην σελίδα του ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής). Επίσης το ΙΕΠ έχει δημοσιοποιήσει και έναν κατάλογο εκπροσώπων φορέων και υπηρεσιών (κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων) που μπορούν να προσκληθούν για να ενημερώσουν τους μαθητές για τα συγκεκριμένα θέματα.
Το πρόγραμμα χωρίζεται σε 3 θεματικές ενότητες.
Α ενότητα: «Διατροφικές συνήθειες και επιλογές: Τρέφομαι ή διατρέφομαι;», «Καταναλωτισμός και διαφήμιση», «Το οικολογικό αποτύπωμα της διατροφής», «Οικονομική κρίση και διατροφή», «Διατροφή και υγεία», «Διατροφο – εξαρτώμενες παθήσεις», «Διαταραχές διατροφής και εφηβεία»
Β ενότητα: «Το σχολείο ως κοινότητα», «Κοινωνικά πρότυπα και εξαρτήσεις», «Εθισμός και εφηβική ηλικία», «Προστατευτικοί παράγοντες ενάντια στον εθισμό», «Οι συνέπειες του εθισμού», «Ο ρόλος της οικογένειας», «Το σχολείο ως κοινότητα», «Δομές ενημέρωσης υποστήριξης και συμβουλευτικής».
Γ ενότητα: «Σωματικές αλλαγές στην εφηβεία», «Βιολογικό και Κοινωνικό Φύλο», «Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα», «Ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα των γυναικών», «Σωματικές αλλαγές στην εφηβεία Φύλο», «Σεξουαλικός Προσανατολισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα», «Έμφυλα στερεότυπα και διακρίσεις με βάση το φύλο στην οικογένεια, στην εργασία και στην κοινωνία», «Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή βία και βία κατά των γυναικών», «Ομοφοβία και Τρανφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο».
Αρχικά, τα θέματα που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας για το πρόγραμμα ανήκουν σε μαθήματα που «κόπηκαν» ή μειώθηκαν από το ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθητών, όπως για παράδειγμα η οικιακή οικονομία και η βιολογία. Μαθήματα λοιπόν που μελετιόνταν μέσα στο διδακτικό έτος κόπηκαν γιατί θεωρήθηκαν περιττά, για να μετατραπούν αργότερα σε «προγράμματα» προς ενημέρωση των μαθητών, γιατί τελικά συνδέονται με την ηλικία τους (!).
Γίνεται ξεκάθαρη η εμφάνιση διάφορων φορέων μέσα στη σχολική κοινότητα και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για άλλη μια φορά, μπλέκονται μέσα στα σχολεία Μ.Κ.Ο. και οργανώσεις, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο σε επιχειρήσεις να αλωνίζουν μέσα στα σχολεία, να έχουν λόγο και να χρηματοδοτούν, όπως για παράδειγμα η coca cola.
Όλο αυτό το πρόγραμμα θα το επωμιστούν στις πλάτες τους οι εκπαιδευτικοί. Μπροστά στις ελλείψεις μόνιμου προσωπικού στα σχολεία, τις περικοπές εκπαιδευτικών, τη «δυνατότητα» της ανάθεσης έρχεται να προστεθεί ακόμα μία υποχρέωση που θα τους επιβληθεί.
Ας περάσουμε όμως στις ίδιες τις «θεματικές», οι οποίες όντως αφορούν πτυχές της ζωής των μαθητών, και ως εφήβων, αλλά και μετέπειτα ως ενηλίκων. Το εκπαιδευτικό σύστημα του κεφαλαίου προσπαθεί να μπολιάσει τους μαθητές με συγκεκριμένες απόψεις, ώστε να δημιουργήσει τους ανθρώπους που θέλει να παραδώσει στην κοινωνία και για αυτό τα θέματα που επιλέγει είναι τόσο στοχευμένα και με τόσο στοχευμένη ανάλυση.
Πρώτο θέμα, διατροφή και ποιότητα ζωής. Προβάλλεται ξεκάθαρα η αστική αντίληψη «για το πρόβλημα φταίω εγώ και οι λάθος επιλογές μου». Οι πολιτικές του καπιταλιστικού συστήματος που έχουν αυξήσει τα επίπεδα φτώχειας και ανεργίας και τα αποτελέσματά τους, όπως ο υποσιτισμός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας, βγαίνουν αλώβητες για άλλη μια φορά. Στην Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης, το 55% των παιδιών δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά είδη διατροφής και 700.000 παιδιά βρίσκονται στο όριο της φτώχειας. Στα σχολεία δεν υπάρχουν κατάλληλα εξοπλισμένα γυμναστήρια και όποιος/α νέος/α θέλει να αθληθεί, γίνεται κατά κύριο τρόπο, μόνο εξωσχολικά επί πληρωμή. Με αυτά τα δεδομένα είναι γελοίο να μιλάμε για σωστές διατροφικές συνήθειες.
Δεύτερο θέμα, πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων. Το κόμμα της κυβερνώσας «αριστεράς» προωθεί με κάθε ευκαιρία την «διάκριση των ναρκωτικών» (οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων για την αποποινικοποίηση της κάνναβης), τι ακριβώς μπορεί να πει στους μαθητές για τον εθισμό και τις εξαρτήσεις;
Τρίτο θέμα, οι έμφυλες ταυτότητες, όπου θα συζητηθούν θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα των γυναικών, ισότητα των δυο φύλων. Ο καπιταλισμός και σε αυτή την περίπτωση θα βγει λάδι. Κανείς δεν θα μιλήσει για το ουσιαστικό τσάκισμα των ταξικών δικαιωμάτων και των ταξικών ανισοτήτων που κρύβονται πίσω από τα θέματα που θα συζητηθούν.
Μέσα από την θεματική εβδομάδα επιχειρείται η ενίσχυση των απόψεων του καπιταλιστικού συστήματος. Επίσης, επιχειρείται η μεγαλύτερη υποβίβαση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και του ρόλου της δωρεάν και δημόσιας εκπαίδευσης. Μαθήματα του σχολικού ωρολογίου προγράμματος περικόπτονται και γίνονται «θεματικές εβδομάδες». Η γνώση τεμαχίζεται και «μοιράζεται» στους μαθητές κομμάτι – κομμάτι στην ποσότητα που η άρχουσα τάξη θέλει, μέχρι να φτάσει στο σημείο να πουλιέται και να αγοράζει ο καθένας όση μπορεί.
Οι μεταρρυθμιστικές πινελιές της αριστεράς του κεφαλαίου στα θέματα παιδείας με οδηγό πάντα την Ε.Ε. συνεχίζει τον ίδιον δρόμο των υπόλοιπων αστικών κυβερνήσεων, τα ίδια βήματα για την όλο και πιο εντεινόμενη ιδιωτικοποίηση της παιδείας, την προσπάθεια «προώθησης» πειθήνιων νεολαίων στην κοινωνία. Θα συνεχίζεται μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας η αστική προπαγάνδα και αντίληψη όσο οι πολιτικές αποφάσεις ανήκουν στους καπιταλιστές. Η μαθητιώσα νεολαία προπάντων, αλλά και οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς μπορούν να ανακόψουν τις ορέξεις των αστικών αποφάσεων στην εκπαίδευση, παλεύοντας ιδεολογικά για τις σωστές βάσεις των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, για τις πραγματικές τους ανάγκες και φυσικά για το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.