Η εικόνα: Βράδυ Πλατεία Πρωτομαγιάς πραγματοποιείται πάρτι. Περασμένη η ώρα για παιδιά. Πόσο μάλλον για μικρά και ανήλικα. Ανάμεσα από τα σώματα των ενηλίκων και τις παρέες που άκουγαν μουσική, ένα μικρό κοριτσάκι με κοτσιδάκια μαζεύει γυάλινα μπουκάλια μπύρας. Δεν θα ήταν πάνω από πέντε χρονών. Φρίκη. Στην άκρη την περίμενε και την καθοδηγούσε ένας ενήλικας. Της έδειχνε με το δάχτυλο που να κατευθυνθεί για να μαζέψει κι άλλα κι άλλα…Στην παρέμβαση κάποιων προσποιήθηκε ότι δεν καταλάβαινε ούτε αγγλικά, ούτε γαλλικά…Από πού να το πιάσεις… Καπιταλιστική κρίση, περιθωριοποίηση, εξαθλίωση, εργασία ανηλίκων…
Η Πλατεία Πρωτομαγιάς θύμισε για λίγα λεπτά αυτά που διαβάζαμε για τις παραγκουπόλεις και τις χωματερές στο Μαρόκο. Για παιδιά χωρίς κηδεμόνες που εκπορνεύονται, πίνουν κόκα και χασίς από τα δέκα, ζητιανεύουν, δεν έχουν σχολείο και κλέβουν για να ντυθούν.
Μαζί με την εκπόρνευση γυναικών και αγοριών μεταναστών στα πέριξ και την ορατή παρουσία ιδιοκτητών «λευκής σαρκός», τη διακίνηση ναρκωτικών και τις επιθέσεις με αντικοινωνικά χαρακτηριστικά σε άτομα που αράζουν στο δημόσιο χώρο, με τις απόπειρες βιασμών και άλλων παραβατικών συμπεριφορών… ήρθε να προστεθεί πλέον και η εργασία ανηλίκων (παιδάκια που μαζεύουν άδεια μπουκάλια).
Όλα αυτά στη Πλατεία Πρωτομαγιάς εν μέσω πανδημίας και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης…
Συντρόφισσες και σύντροφοι, άνθρωποι της Κυψέλης, του Γκύζη, των Εξαρχείων δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή. Καμία ανοχή. Οι παρεμβάσεις μας χρειάζεται να είναι στοχευμένες και από το μετερίζι του καθενός και της καθεμιάς έτσι ώστε να μην δίνεται κανένα άσυλο σε όσους θέλουν να μετατρέψουν τις γειτονιές μας σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.