Τι κρύβεται πίσω από τον πρόσφατο αμυντικό προϋπολογισμό της Γαλλίας; Το πάθος της γαλλικής αστικής τάξης για την ανεξαρτησία του ουκρανικού λαού; Για τη νίκη του ενάντια στη ρωσική εισβολή; Απειλεί μήπως κάποια Μεγάλη Δύναμη τα γαλλικά εδάφη ή μήπως έχει γεννηθεί κάποια πολεμοχαρής τάση ορισμένων προσωπικοτήτων ή κύκλων;
Ας δούμε κάποια σημαντικά από τα πρόσφατα στοιχεία.
Το καλοκαίρι του 2022, ο Μακρόν ανακοινώνει την έναρξη ενός σχεδίου «οικονομίας του πολέμου», πολεμικής οικονομίας. Στις 13 Ιουνίου 2022, ο Μακρόν παρουσιάζει τα διδάγματα από τον πόλεμο στην Ουκρανία στο Eurosatory, τη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση άμυνας και ασφάλειας για ξηρά και αέρα, που γίνεται στο Παρίσι κάθε δύο χρόνια. Από κάτω του έχει τους ηγέτες της γαλλικής Αμυντικής και Τεχνολογικής Βάσης (BITD) που συγκεντρώνει τέσσερις χιλιάδες εταιρείες του κλάδου. «Πιο γρήγοροι ρυθμοί, αυξήσεις στην παραγωγή, ό, τι είναι απαραίτητο για τις ένοπλες δυνάμεις μας», αυτή είναι η ανάγκη. Και καταλήγει: «Θα με έχετε δίπλα σας, σε αποφάσεις και επενδύσεις».
Πραγματικά, κρατικός μηχανισμός και εκπρόσωποι των μονοπωλιακών ομίλων πυρετωδώς δουλεύουν για μια πιο γρήγορη, πιο μεγάλη και πιο φτηνή παραγωγή όπλων. Στις αρχές Σεπτεμβρίου και στα μέσα Νοεμβρίου, πραγματοποιούνται δύο διασκέψεις με τον Σεμπαστιάν Λεκορνού, Υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων, με τον Αρχηγό του Επιτελείου Άμυνας και των τριών στρατών και με βιομήχανους από τις μεγάλες εταιρείες του κλάδου. Σύμφωνα με τον Λεκορνού έβαλαν κάτω τις ανάγκες σε όπλα, πυρομαχικά και συντήρηση σε επιχειρησιακή κατάσταση σε περίπτωση μεγάλης σύγκρουσης.
Τι άλλο προβλέπει το σχέδιο; Μα προτίμηση στους Γάλλους κατασκευαστές… Μετεγκατάσταση τμημάτων της παραγωγής από το εξωτερικό- ιδίως από την Ασία- στο εσωτερικό. Πρέπει ο κρατικός ντορβάς να προτιμήσει τις εταιρείες ηλεκτρονικών της γαλλικής Σίλικον Βάλευ στην Ιζέρ. Εταιρείες όπως οι STMicroelectronics, Soitec, Aledia, Lynred και άλλες πρέπει να χρηματοδοτηθούν για την υποστήριξη της αμυντικής βιομηχανίας.
Τέλος, για την απρόσκοπτη από κάθε γραφειοκρατία παραγωγή όπλων και συναφών, το γαλλικό κράτος θα εκδίδει επιστολές συμβάσεων, προσύμφωνα για τις εταιρείες της BITD που θα λειτουργούν ως υπόσχεση αγοράς.
Μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν κουραστικά, αλλά δεν είναι καθόλου λεπτομέρειες και οι επιπτώσεις τους είναι καταστροφικές για τους λαούς. Να το εξηγήσουμε.
Με το πρόσφατο σχέδιο του γαλλικού ιμπεριαλισμού «χρηματοδότησης του πολέμου» όπως το ονομάζουν, στην πραγματικότητα βλέπουμε το δυνάμωμα της υποταγής του κρατικού μηχανισμού στα μονοπώλια. Στην παρατεταμένη περίοδο κρίσης υπερπαραγωγής και μείωσης των κερδών τους, οι μονοπωλιακοί όμιλοι επιτάσσουν την εξασφάλιση ανώτατων κερδών μέσω της πολεμικής «ρύθμισης» της οικονομίας. Πώς θα αυξηθούν τα κέρδη τους; Από τις κρατικές πολεμικές παραγγελίες με έξοδα του προϋπολογισμού. Τα πολεμικά κονδύλια, ένα τεράστιο μέρος δηλαδή του εθνικού εισοδήματος, προερχόμενο από την αύξηση των φόρων των εργαζόμενων από τις περικοπές στις συντάξεις και στο μεροκάματο (και στο πραγματικό μεροκάματο μέσω του πληθωρισμού), επίσης προερχόμενο από την υπεραξία των λαών εκτός Γαλλίας- που εκμεταλλεύονται τα γαλλικά μονοπώλια- πάνε απευθείας στις τσέπες των μονοπωλητών. Ως πληρωμή πολεμικών παραγγελιών ή ανεπίστρεπτα δάνεια ή επιχορηγήσεις.
Τη στιγμή, λοιπόν, που οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι της Γαλλίας δίνουν μάχη με τις απεργίες τους και τα συλλαλητήρια ενάντια στον περιορισμό των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων, ο Μακρόν ανακοινώνει αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού κατά το ένα τρίτο. 400 δις ευρώ για το 2024- 2030. Αύξηση κατά 60% των δαπανών των στρατιωτικών υπηρεσιών Πληροφοριών για την ίδια περίοδο.
Ενδιαφέρον έχει να δούμε και την έκθεση της Γαλλικής Γερουσίας για το σχέδιο «οικονομίας του πολέμου» που σημεία της κυκλοφόρησαν πρόσφατα (8 Φεβρουαρίου) στον γαλλικό αστικό τύπο. Οι γάλλοι γερουσιαστές εκφράζουν την ανησυχία τους και την αγανάκτησή τους γιατί οι δεσμεύσεις από το κράτος απέναντι στα μονοπώλια πρέπει να είναι πιο σταθερές, οι συμβάσεις- πλαίσιο να είναι πολυετείς, οι εντολές να μην καθυστερούν. Και τέλος γιατί οι βιομήχανοι πρέπει να έχουν ανοιχτή πρόσβαση στην τραπεζική πίστωση. Οι εταιρείες της BITD ισχυρίζονται, αντιμετωπίζουν έλλειψη χρηματοδότησης!
Είναι, λοιπόν, πέρα από προφανές ό, τι αυτοί που ληστεύουν τον ίδιο τους το λαό όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη και ανεξαρτησία των υπόλοιπων λαών αλλά αντιθέτως σκοπό τους έχουν την καταλήστευση των τελευταίων. Με τον πόλεμο και χωρίς αυτόν.
Σε ένα πράγμα έχει δίκιο όμως ο Μακρόν. Πρόκειται όντως «για μια νέα εποχή, μια εποχή συσσώρευσης κινδύνων, ορισμένοι είναι παλαιοί πόλεμοι, άλλοι είναι χωρίς προηγούμενο, ανάμεσα στην τεχνολογική αιχμή και τη βάρβαρη απλοϊκότητα».
Γιατί οι αντιθέσεις ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, ανάμεσα στα μονοπώλιά τους έχουνε οξυνθεί από την κρίση και πρέπει να ξαναμοιράσουνε την πίτα του κόσμου για να εξασφαλίσουνε τα κέρδη τους. Με αυτή τη «βάρβαρη απλοϊκότητα» ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής γεννά τις κρίσεις, γεννά και τους πολέμους. Και σε σφαγεία σύγχρονης «τεχνολογικής αιχμής» σέρνουν τα μονοπώλια τους λαούς.