Η απώλεια του συντρόφου Ανδρέα Βογιατζόγλου, γραμματέα του ΚΚΕ (μ-λ), είναι τεράστια για το λαϊκό κίνημα, για τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, για την εργατική τάξη.
Οι σχέσεις των ανθρώπων του κινήματος σφυρηλατούνται μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης και για τους κομμουνιστές είναι και ένα μέτρο πάνω σε αυτό που λέγανε οι παλιότεροι «εκεί που δενόταν το ατσάλι»…
Στον σύντροφο Ανδρέα Βογιατζόγλου ξεχωρίζαμε το χιούμορ, τη ζεστή καρδιά, την ευγενική διάθεση, τον τρόπο που συνομιλούσε και τοποθετούνταν όταν είχαμε την τιμή να βρεθούμε δίπλα του στις κινηματικές ζυμώσεις.
Η πείρα του και η πορεία στο μλ κίνημα μας βοήθησε να επεξεργαστούμε ζητήματα συμβάλλοντας και αυτός όπως και δεκάδες άλλοι αντιρεβιζιονιστές κομμουνιστές στην πολιτικοϊδεολογική ανάπτυξη μιας νεότερης γενιάς. Ήταν από αυτούς που θέλαμε να ακούμε, να μαθαίνουμε και να προχωράμε. Θα θέλαμε να του το πούμε και από κοντά αυτό. Δεν προλάβαμε. Του το χρωστάμε.
Στο βιβλιοπωλείο εκτός των τειχών οι συναντήσεις μας άτακτες και τυχαίες αλλά αξέχαστες για τις συζητήσεις που κάναμε, συμφωνίες, διαφωνίες, πειράγματα… Και το χαμόγελό του παιδικό, τόσο χαρακτηριστικό και γνήσιο…
Αντίο σύντροφε Ανδρέα Βογιατζόγλου, θα σε θυμόμαστε πάντα, σε ευχαριστούμε για όλα.
Τα συλλυπητήριά μας στο ΚΚΕ (μ-λ), στη συντρόφισσα Ρένα και στην κόρη του.
Η εργατική τάξη παλεύει, μάχεται, νικά!
20/10/2022