Αρκετά φύλλα της Πάλης των Τάξεων (ΠτΤ) έπεσαν στα χέρια μας από την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Η ΠτΤ ήταν Όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Αρχειομαρξιστικού Κόμματος της Ελλάδας και κυκλοφορούσε κανονικά από το «Κεντρικόν Πρακτορείον Εφημερίδων» καθ’ όλη την περίοδο του Εμφυλίου. Υπεύθυνος ύλης ο Θεολόγος Κάπος.
Πολλά έχουν γραφτεί για τους αρχειομαρξιστές, ειδικά την περίοδο μετά το ‘81, όταν οι κάθε είδους «διαφωνούντες» ψάχνανε να βρουν τις ρίζες τους έξω από το κομμουνιστικό κίνημα και το επαναστατικό ΚΚΕ. Μια μεγάλη γκάμα πολιτικών ρευμάτων προσπάθησε να βρει πολιτικούς προγόνους στην ιστορία των αρχειομαρξιστών και να τους κατατάξει στις αφηγήσεις της. Από τάσεις αναρχικών και αυτόνομων μέχρι τροτσκιστές και νεοτροτσκιστές· από «συμβουλιακούς» κομμουνιστές έως σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους δημοκράτες.
Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα ξεσκέπασε τους «αρχείους». Απάντησε στις επιθέσεις και τις ενέδρες τους, ήδη από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης αυτού του ρεύματος. Τα πρώτα χρόνια το αντιΚΚΕ μένος τους, έχοντας και το χρίσμα από τη «διεθνή του Τρότσκι», εμφανιζόταν από τα «αριστερά», δήθεν στο όνομα της «αντιπολίτευσης» στο σταλινικό ΚΚΕ. Στη συνέχεια πέρασε ανοικτά με τον μοναρχοφασισμό.
Την δεκαετία του ‘40- ‘50 οι θέσεις τους δεν ενέπνευσαν το προλεταριάτο και τον ελληνικό λαό. Περιθωριοποιήθηκαν και πέρασαν στον πολιτικό εκφυλισμό, έξω από τον Λαϊκό Αγώνα για σοσιαλισμό.
Δεν έχουν μείνει πολλά ντοκουμέντα που να θυμίζουν και να διδάσκουν ποια ήταν η στάση αυτών των «υπερεπαναστατών» του μεσοπολέμου, που πέρασαν ανοικτά με τον μοναρχοφασισμό στο όνομα του …αντισταλινισμού! Ακόμα και σήμερα διάφοροι μελετητές του αρχειομαρξισμού προσπαθούν να τους ωραιοποιούν αποκρύπτοντας βασικές τους θέσεις για καίρια ζητήματα και δημιουργώντας στους νεότερους συντρόφους την αίσθηση ότι οι «αρχείοι» ήταν οι πραγματικοί και ατόφιοι κομμουνιστές που οι «αντεπαναστάτες» κουκουέδες εμπόδισαν το «επαναστατικό» τους έργο.
Δημοσιεύουμε σήμερα την ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του Αρχειομαρξιστικού Κόμματος για την εκτέλεση του Χρήστου Λαδά, Υπουργού Δικαιοσύνης (9.5.1948). [Κλικ Φωτό κάτω]
Ο εμφύλιος είχε ανάψει. Οι συσχετισμοί ήταν υπέρ του μοναρχοφασισμού, με καθημερινά εκτελεστικά αποσπάσματα και έκτακτα στρατοδικεία. Με τις παραστρατιωτικές συμμορίες να καίνε, να σκοτώνουν και να λεηλατούν. Με το ΚΚΕ και κάθε «φιλοκομμουνιστική οργάνωση» εκτός νόμου και τις φυλακές και τα στρατόπεδα γεμάτα δημοκρατικούς πολίτες και κομμουνιστές. Την πρωτομαγιά του 1948, σε μια στιγμή ένοπλης αντιβίας, «ήρθε η ώρα» του υπουργού Δικαιοσύνης, που έπαιρνε τις αποφάσεις για τα παραπάνω.
Οι δύο Ελλάδες βρίσκονταν σε πόλεμο. Ένας πόλεμος που είχε κηρυχτεί ενάντια στην θέληση και τους πόθους του ελληνικού λαού που πάλεψε με το αίμα του την τριπλή φασιστική κατοχή. Οι αγγλοαμερικάνοι και η ντόπια αστική τάξη ήθελαν να ματώσουν την Ελλάδα που πάλευε για εθνική ανεξαρτησία και σοσιαλισμό και το κατάφερε. Ας κρίνει ο καθένας την ανακοίνωση των αρχειομαρξιστών και πόσο «επαναστατικά» στέκεται απέναντι στη «δολοφονία Λαδά».
Για την ιστορία: σε αντίποινα για την εκτέλεση του Λαδά ο μοναρχοφασισμός «έστησε στον τοίχο» 154 οπαδούς του ΚΚΕ.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Μάρτης 2020
ΥΓ. Συμπληρωματικά και για την αυτομόρφωση των συντρόφων, αλλά και για τους νέους ιστορικούς μελετητές κυκλοφορεί το τεράστιας σημασίας ντοκουμέντο Ιδεολογική πάλη ανάμεσα στο ΚΚΕ και στις παραφυάδες του ελληνικού τροτσκισμού 1946-47. Εκεί παρουσιάζουμε μια σύντομη βιβλιογραφία για την ιδεολογική πάλη του ΚΚΕ ενάντια στον αρχειομαρξισμό.