Ύστερα από δυο χρόνια κρυφών διαπραγματεύσεων μεταξύ των ΗΠΑ και των σιωνιστών, ο Τράμπ έδωσε στη δημοσιότητα το κακόφημο σχέδιο για την «ειρήνευση» στην Παλαιστίνη ή -όπως αρέσκεται να το αποκαλεί ο ίδιος- τη «Συμφωνία του Αιώνα». Το συγκεκριμένο σχέδιο δεν αποτελεί παρά τη θεσμοθέτηση των διαμορφωμένων εδαφικών συσχετισμών, που πέτυχαν οι σιωνιστές εφαρμόζοντας τακτικές εθνοκάθαρσης σε βάρος των Παλαιστίνιων, με τη συνενοχή της Παλαιστινιακής Αρχής. Η συμφωνία του Όσλο φαντάζει σαν φιλοπαλαιστινιακή συμφωνία σε σχέση με το σχέδιο-έκτρωμα του Τραμπ.
Τα βασικότερα σημεία του σχεδίου Τραμπ είναι τα εξής:

Δυτική Όχθη

Σε πλήρη σύμπνοια με τις επιδιώξεις των σιωνιστών, το σχέδιο Τραμπ δέχεται την προσάρτηση της Κοιλάδας του Ιορδάνη, που αποτελεί το 30% των υφιστάμενων παλαιστινιακών εδαφών, και των εδαφών της Δυτικής Όχθης στα οποία έχουν εγκατασταθεί εβραϊκοί εποικισμοί. Σε «αντάλλαγμα», το Ισραήλ παραχωρεί ισραηλινά εδάφη στην έρημο Νεγκέβ (!) στο νότιο τμήμα της χώρας, για τη συγκρότηση ενός παλαιστινιακού κράτους στο μέλλον. Το Ισραήλ θα «δεσμευτεί», επίσης, να παγώσει επί τετραετία (όσο θα βρίσκονται –υποτίθεται- σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους) την επέκταση των εποικισμών. Θυμίζουμε ότι ο ΟΗΕ και η πλειοψηφία των κρατών-μελών του (συμπεριλαμβανόμενων ιμπεριαλιστικών κρατών) θεωρούν τους ισραηλινούς εποικισμούς εντός της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης παράνομους.
Ανατολική Ιερουσαλήμ
Όλα τα εδάφη στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, που βρίσκονται δυτικά του ισραηλινού τείχους, το όποιο έχει χαρακτηριστεί παράνομο σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αναγνωρίζονται ως ισραηλινό έδαφος, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της «αδιαίρετης πρωτεύουσας» του Ισραήλ. Αυτό το τμήμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, όπου ζουν περισσότεροι από 300.000 Παλαιστίνιοι, είναι το μεγαλύτερο και περιλαμβάνει όλους τους ιερούς τόπους του Ισλάμ συμπεριλαμβανομένου του τεμένους Αλ Ακσα. Ο,τι μένει, δηλαδή κάποιες μικρές παλαιστινιακές συνοικίες ανατολικά και βόρεια του Τείχους, θα αποτελέσουν την πρωτεύουσα του μελλοντικού παλαιστιανιακού κράτους αν και όταν αυτό συγκροτηθεί. Για την ακρίβεια, «πρωτεύουσα» του παλαιστινιακού κράτους θα είναι το χωριό Αμπού Ντις, που βρίσκεται έξω από τα όρια της Ιερουσαλήμ.
Παλαιστινιακό κράτος
Το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, εφόσον η παλαιστινιακή πολιτική ηγεσία δεχτεί τα νέα σύνορα του Ισραήλ, προχωρήσει σε πλήρη αφοπλισμό αυτού του κράτους, ανατρέψει την κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα και αποδεχτεί την επίβλεψη από το Ισραήλ της ασφάλειας σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες για την πλήρη απόσυρση του ισραηλινού στρατού από αυτά. Μόλις ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, τότε και μόνο τότε, οι ΗΠΑ θα διοχετεύσουν στους Παλαιστίνιους 50 δισ. δολάρια που θα επενδυθούν στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, γεγονός που θα οδηγήσει -σύμφωνα με τον Τραμπ- στη δημιουργία ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας για τους Παλαιστίνιους. Ακόμα και από αυτό το τίμημα για το πούλημα της πατρίδας τους οι Παλαιστίνιοι θα πάρουν λίγο παραπάνω από το μισό, σε βάθος δεκαετίας, ενώ το υπόλοιπο θα διοχετευθεί στα γειτονικά αραβικά κράτη που θα «βοηθήσουν» στη συγκρότηση του παλαιστινιακού κράτους.
Πρόσφυγες
Η επιστροφή των προσφύγων, ζήτημα κομβικής σημασίας για την Παλαιστινιακή Υπόθεση και πάγια διεκδίκηση του αγώνα του παλαιστινιακού λαού, θάβεται για πάντα. Τα εκατομμύρια των παλαιστινίων προσφύγων, που ζουν σε στρατόπεδα στα γειτονικά αραβικά κράτη, θα μπορούν να μεταφερθούν στο μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος ή να πάρουν υπηκοότητα από τα κράτη στα οποία διαμένουν. Αν επιλέξουν να μετακινηθούν στο μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος, θα πρέπει πρώτα να πάρουν έγκριση από τους σιωνιστές.
Λωρίδα της Γάζας
Η ανθρωπιστική κρίση στη Λωρίδα της Γάζας, λόγω της ισραηλινής πολιορκίας, καταλογίζεται στη Χαμάς. Προϋπόθεση δε για τη συγκρότηση παλαιστινιακού «κράτους» είναι η εκδίωξη της Χαμάς από τη διακυβέρνηση της Γάζας. Δηλαδή, οι σιωνιστές θα καθορίζουν και τις πολιτικές επιλογές των παλαιστίνιων πολιτών του «ανεξάρτητου» κράτους. Μιλάμε για κάτι χειρότερο και από προτεκτοράτο. Οι προτάσεις για δημιουργία βιομηχανικού πάρκου υψηλής τεχνολογίας, οικιστικών και αγροτικών υποδομών δίπλα στη Γάζα, στην έρημο Νεγκέβ, είναι χειρότερες από τις χάντρες και τα καθρεφτάκια που χάριζαν οι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς. Είναι σκέτη κοροϊδία.
Τέμενος Αλ Ακσα
Σύμφωνα με το σχέδιο, κανονικοποιούνται οι εισβολές των υπερορθόδοξων εβραίων εποίκων στο τέμενος Αλ Ακσα, ενώ για τους Παλαιστίνιους το σχέδιο αναφέρει ότι μόνο όσοι έρχονται «ειρηνικά» θα επιτρέπεται να εισέρχονται στο τέμενος και να προσεύχονται σε αυτό. Παγιώνεται έτσι το καθεστώς απαγορεύσεων που έχουν επιβάλει οι σιωνιστές στους παλαιστίνιους προσκυνητές εδώ και χρόνια, παρόλο που ο χώρος του τζαμιού δε βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία τους.
Ασφάλεια
Το καθεστώς ασφάλειας στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη παραμένει ως έχει. Η συνεργασία ασφάλειας μεταξύ του Ισραήλ, της Παλαιστινιακής Αρχής, της Αιγύπτου και της Ιορδανίας ενισχύεται. Η ασφάλεια της σιωνιστικής οντότητας χαρακτηρίζεται ως αναγκαιότητα πάνω από οτιδήποτε άλλο. Παράλληλα, θεσμοθετείται το καθεστώς συνεχών εισβολών του ισραηλινού στρατού στη Δυτική Όχθη, με πλήρη παράκαμψη των υπηρεσιών ασφάλειας της ΠΑ, ενώ το Ισραήλ αποκτά το δικαίωμα να επεμβαίνει στα εσωτερικά του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους προκειμένου να διασφαλίζει ότι θα παραμένει αφοπλισμένο. Αυτό το κράτος-φάντασμα δε θα ασκεί κανέναν έλεγχο στα σύνορά του, δε θα έχει εθνικά χωρικά ύδατα και εθνικό εναέριο χώρο, όπως κάθε άλλο κράτος στον κόσμο.
Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι
Όσοι παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι δεν έχουν φυλακιστεί από τους σιωνιστές για ανθρωποκτονία ή απόπειρα ανθρωποκτονίας θα αποκτήσουν το «δικαίωμα» να αποφυλακιστούν, αν υπογράψουν δήλωση μετανοίας και αν η Χαμάς απελευθερώσει έναν Ισραηλινό που έχει αιχμαλωτίσει στη Γάζα και επιστρέψει τα λείψανα δύο ισραηλινών στρατιωτών (κατά την πάγια τακτική της Παλαιστινιακής Αντίστασης, η Χαμάς σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τον αιχμάλωτο και τα λείψανα ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μια μελλοντική απελευθέρωση παλαιστίνιων κρατούμενων από τους σιωνιστές). Για τα εκατοντάδες λείψανα νεκρών Παλαιστινίων, που το Ισραήλ κρατάει παράνομα, πολλές φορές θάβοντάς τα σε ανώνυμα νεκροταφεία, δε γίνεται καμία αναφορά στο σχέδιο.
Χεβρώνα
Το σχέδιο Τραμπ θεσμοθετεί την κατοχή του κέντρου της Χεβρώνας από μια χούφτα εβραίους έποικους, που υπό την κάλυψη του ισραηλινού στρατού έχουν καταλάβει μια μεγάλη έκταση στο κέντρο της πόλης, ασκώντας τρομοκρατία σε βάρος των 200.000 παλαιστίνιων κατοίκων της.
Παράλληλα αναβαθμίζει το ρόλο της Ιορδανίας στη συγκρότηση του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους-φάντασμα, δίνοντας στους Παλαιστίνιους πρόσβαση στο ιορδανικό λιμάνι της Ακαμπα στην Ερυθρά Θάλασσα, αποκλειστικά για εμπορική χρήση, για την οποία θα καταβάλλουν μίσθωμα στο ιορδανικό κράτος.
Από τα αραβικά κράτη, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν και το Κατάρ υιοθέτησαν εξαρχής το σχέδιο Τραμπ, ενώ άλλα κράτησαν αποστάσεις γιατί δε θέλουν να ταυτιστούν με ένα σχέδιο που επιχειρεί να τελειώσει τόσο εξόφθαλμα μια για πάντα την Παλαιστινιακή Υπόθεση και επειδή γνωρίζουν ότι αυτό το σχέδιο πρακτικά δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, γιατί θα βρει απέναντί του τον παλαιστινιακό λαό και την Αντίσταση. Ήταν σίγουρο, άλλωστε, προτού ακόμα δοθεί στη δημοσιότητα, ότι αυτό το σχέδιο δε θα γίνει αποδεκτό με κανένα τρόπο από τους Παλαιστίνιους. Την αντίθεσή τους στο σχέδιο Τραμπ εξέφρασαν η Τουρκία και το Ιράν, που δήλωσαν ότι αυτό νομιμοποιεί ουσιαστικά το ισραηλινό απαρτχάιντ και, όπως αναμενόταν και η Χεζμπολάχ που συμμετέχει στην κυβέρνηση του Λιβάνου.
Από τις ιμπεριαλιστικές χώρες, μόνο η Βρετανία εξέφρασε ανοιχτά και ένθερμα την υποστήριξή της. Η Γαλλία και η Κομισιόν κράτησαν αποστάσεις, προειδοποιώντας υπαινικτικά ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το Διεθνές Δίκαιο. Έγκυρες εφημερίδες ιμπεριαλιστικών κρατών, όμως, άρχισαν να εξαπολύουν πυρά. Η Monde, σχολιάζοντας ειρωνικά το win-win του Τραμπ, έγραψε ότι οι μόνες «δύο πλευρές» που ωφελούνται από το σχέδιο είναι η κυβέρνηση Νετανιάχου, που θα προσαρτήσει το ένα τρίτο της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Ο Economist, σχολιάζοντας τα περί «συμφωνίας του αιώνα» του Τραμπ, έγραψε για «κλοπή του αιώνα». Ο Νετανιάχου, μετά την Ουάσινγκτον έσπευσε στη Μόσχα. Τα αποτελέσματα των επαφών του στη ρωσική πρωτεύουσα δεν ήταν γνωστά όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές.
Όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις στάθηκαν, φυσικά, ενάντια στο σχέδιο χωρίς περιστροφές. Δεν αποκλείεται όμως μελλοντικά, αν η οργή του παλαιστινιακού λαού καταλαγιάσει, ο Αμπάς να προσέλθει σε κάποιο τραπέζι συνομιλιών με τους Αμερικάνους και το Ισραήλ, με στόχο να αμβλύνει κάπως τις πιο σκληρές πτυχές του σχεδίου, για να μπορέσει στη συνέχεια να το «πουλήσει» στον παλαιστινιακό λαό. Προς το παρόν, κάτι τέτοιο μοιάζει απίθανο, γιατί οποιαδήποτε κίνηση σ’ αυτή την κατεύθυνση θα προκαλούσε το ακαριαίο πολιτικό τέλος οποιουδήποτε την αποτολμούσε.
Όπως αναμενόταν, αμέσως μόλις το σχέδιο Τραμπ δόθηκε στη δημοσιότητα, ξέσπασαν διαδηλώσεις στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, στην οποία εκατοντάδες παλαιστίνιοι νεολαίοι συγκρούστηκαν για ώρες με τις δυνάμεις του ισραηλινού στρατού. Ο παλαιστινιακός λαός δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τον αγώνα του, όπως δεν το έκανε εφτά δεκαετίες τώρα. Ο πόθος για λευτεριά και ανεξαρτησία, για ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ (Αλ Κουντς στα αραβικά) εξακολουθεί και θα εξακολουθήσει να νοηματοδοτεί την ύπαρξή του και να σηματοδοτεί τα βήματά του.
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό