Αν είχαν μια αξιοπρεπή διαβίωση, με την όποια προοπτική, εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έκαναν το «σάλτο μορτάλε» προς το θάνατο και δεν θα ρίσκαραν τη ζωή τους σε «αποστολές αυτοκτονίας». Αυτό είναι το μόνιμο επιχείρημά μας και η σκέψη μας όταν βλέπουμε και ακούμε διαδρομές ασύλληπτης εξάντλησης και υπεράνθρωπες προσπάθειες μετακίνησης ανθρώπων που αγωνίζονται να βρεθούν «κάπου αλλού» για καλύτερη ζωή…
Τη μετανάστευση και την προσφυγιά τις γεννά η καπιταλιστική κρίση και το ιμπεριαλιστικό σύστημα. Η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση, ο πόλεμος, οι τεχνητοί εμφύλιοι, η κατοχή εδαφών και τα πογκρόμ των νικητών, η εθνική καταπίεση, ο ρατσισμός, η έλλειψη τροφής, νερού, στέγης…
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εκείνους που από την άνετη ζωούλα που μπορεί να έχουν σε μη εμπόλεμες ζώνες το παίζουν σκληροί και αδίστακτοι απέναντι στον ανθρώπινο πόνο των μεταναστών όπου γης. Η αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι μέρος της πάλης μας ενάντια στο ιμπεριαλιστικό- καπιταλιστικό σύστημα, όπως και ο αγώνας μας ενάντια στους εχθρούς της ανθρωπότητας.
Τα λόγια αυτά τα γράφουμε με αφορμή ένα νέο ρεκόρ «αυτοκτονίας» από τέσσερις συνανθρώπους μας. Τέσσερις νεαροί μετανάστες από τη Νιγηρία πέρασαν 13 μέρες στη θάλασσα κρυμμένοι σε πηδάλιο πλοίου και συγκεκριμένα στην κοιλότητα που υπάρχει ανάμεσα στο κύτος και στο πηδάλιο για να φτάσουν στη Βραζιλία. Μιλάμε για τμήμα του πλοίου που συχνά βρίσκεται κάτω από το νερό. Τον Νοέμβρη του 2022 τρείς μετανάστες από Νιγηρία είχαν ταξιδέψει 11 μέρες για να φτάσουν στα Κανάρια Νησιά καθισμένοι στο πηδάλιο του δεξαμενόπλοιου «Αlithini II».
Ας μας πει κάποιος ότι αυτές οι σύγχρονες οδύσσειες θα συνέβαιναν αν πήγαιναν όλα καλά για τους λαούς της Αφρικής…