Για όλον το δημοκρατικό και προοδευτικό κόσμο στη χώρα μας, το σύνολο του λαϊκού κινήματος και κάθε άνθρωπο που πουλάει την εργατική του δύναμη για να ζήσει η άρνηση του ελληνικού κράτους να δεχτεί στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος την Λιβανέζα κομμουνίστρια Σούχα Μπεσάρα είναι μια ντροπιαστική για τη χώρα μας ενέργεια.
Για άλλη μια φορά δείχνει πως οι Ελλάδες είναι δύο και η εξωτερική πολιτική είναι διαφορετική για κάθε κοινωνική τάξη. Άλλο η εκδούλευση της αστικής τάξης και τα κέρδη που απορρέουν από αυτήν και άλλο το δημοκρατικό και αλληλέγγυο αίσθημα της εργατικής τάξης για τους γείτονες λαούς και τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που παλεύουν για δικαιοσύνη και λαϊκές ελευθερίες…
Η δική μας Ελλάδα της ειρήνης και φιλίας των λαών στέκεται δίπλα σε όλα τα λαϊκά κινήματα και τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ενάντια στην κατοχή της Παλαιστίνης και της Κύπρου. Στέκεται ενάντια στους ιμπεριαλιστές της Δύσης που είναι διαχρονικά υπεύθυνοι για τον πόνο και τη συνεχή αποσταθεροποίηση της Μ. Ανατολής ματοκυλίζοντας λαούς και διαλύοντας χώρες.
Η Σ. Μπεσάρα έμεινε φυλακισμένη στη φρικτή φυλακή της Κιάμ για δέκα χρόνια και αποφυλακίστηκε το 1998 μετά από διεθνή καμπάνια για τους πολιτικούς κρατούμενους του λιβανέζικου απελευθερωτικού κινήματος. Η ένταξή της στην ένοπλη αντίσταση του λαού της ενάντια στην σιωνιστική κατοχή και τους δοσίλογους του «Στρατού του Νότιου Λιβάνου» την έκανε παγκόσμιο σύμβολο και φυσικά την κατέταξε στις εθνικές ηρωίδες του Λιβάνου.
Η ενέργεια αυτή του ελληνικού κράτους είναι κίνηση συμμόρφωσης προς τις διεθνείς υποδείξεις των ιμπεριαλιστών αλλά και τον σιωνιστών για το τι είναι νόμιμο και τι παράνομο στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Με μια κίνηση ευχαρίστησε τρείς παίχτες: τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (που έχει ορίσει την Ελλάδα ως «γεωπολιτικό μεντεσέ»), τον γαλλικό ιμπεριαλισμό (μη ξεχνάμε το ελληνογαλλικό σύμφωνο πολέμου) και τους κατοχικούς σιωνιστές (ως συμμάχους του αντιδραστικού άξονα στη περιοχή Ισραήλ-Ελλάδας).
Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να κατανοηθεί γιατί απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα της κομμουνίστριας Σούχα Μπεσάρα. Για μας η ιστορία γυναικών σαν τη Σούχα Μπεσάρα θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία και να μαθαίνουν τα παιδιά μας από τις ηρωίδες που πάλεψαν για την πατρίδα τους με όλη τους τη ψυχή.