Όσο μπορούμε και μας το επιτρέπουνε οι δυνάμεις μας στηρίζουμε οτιδήποτε ενισχύει τη γνώση για την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Έτσι ξεκινήσαμε και εμείς (παίρνοντας τη σκυτάλη από παλιότερους) τις εκδόσεις της Κόκκινης Βιβλιοθήκης. Προσπαθώντας με εκδόσεις να συμβάλλουμε στην κυκλοφορία και στην διάδοση τίτλων με κύρια θεματική τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τον ΔΣΕ και το ΚΚΕ της αντίστοιχης περιόδου. Οτιδήποτε κινείται εκδοτικά προς αυτή τη κατεύθυνση το αγκαλιάζουμε και προσπαθούμε να το παρουσιάζουμε έτσι ώστε να γνωστοποιείται όσο πιο πλατιά γίνεται.

Τα βιβλία είναι αγαθά που πρέπει όλοι οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για βιβλία που μιλάνε για τους αγώνες του λαού μας και για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες που έδωσαν τα πάντα για να ζήσει ο τόπος σε μια κοινωνία απελευθερωμένη από τα ιμπεριαλιστικά και μοναρχοφασιστικά δεσμά.

Έπεσε στα χέρια μας (μας χαρίστηκε για την ακρίβεια) ένα προσεγμένο βιβλίο 130 σελίδων με τίτλο: Γράμματα στα αδελφά κόμματα (1958-1966), Αθήνα 2020. Η συγκίνησή μας τεράστια γιατί προερχόμαστε, ως απόγονοι, από την μακρινή Τασκένδη και γνωρίζουμε (κυρίως από προφορικές αλλά και γραπτές μαρτυρίες) τι έλεγαν και τι έγραφαν αυτά τα γράμματα. Με τα γράμματα αυτά εκφράστηκαν οι διαγραμμένοι μαχητές του ΔΣΕ και τα μέλη του ΚΚΕ που αρνήθηκαν την πραξικοπηματική Ολομέλεια του ’56 και την ρεβιζιονιστική στροφή του ΚΚΕ. Που υπεράσπισαν τον επαναστατικό του χαρακτήρα και αρνήθηκαν να νομιμοποιήσουν την νέα ηγεσία των εγκάθετων μετά την πραξικοπηματική καθαίρεση του γ.γ. Νίκου Ζαχαριάδη.

Τα γράμματα προέρχονται από άρτιο τμήμα του διασωθέντος αρχείου του αγωνιστή Παναγιώτη Λαμπράκη (Λαδιά), ανθυπολοχαγού του ΕΛΑΣ και ταγματάρχη του ΔΣΕ (1923-2009), ο οποίος φυλακίστηκε την περίοδο 1966-69 στη Μαρντόβια ως ζαχαριαδικός. Τις μεταφράσεις από τα ρώσικα, την επιμέλεια και τις σημειώσεις έκανε ο Γιάννης Δημόπουλος και ο Παναγιώτης Λαμπράκης.

Είναι γράμματα/εκθέσεις των διαγραφθέντων της κομματικής οργάνωσης Τασκένδης με την 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το 1956 προς τα αδελφά κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα των σοσιαλιστικών και καπιταλιστικών χωρών. Γράμματα που στάλθηκαν στις κεντρικές επιτροπές των ΚΚ και εργατικών κομμάτων, της Σοβιετικής Ένωσης, της Κίνας, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας (Λ.Δ.), Βιετνάμ, Κορέας, Μογγολίας. Όπως και το 1966 (δέκαχρόνια μετά από το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ) στα Μαρξιστικά- Λενινιστικά κομμουνιστικά κόμματα Αυστραλίας, Αυστρίας, Βελγίου, Ν. Ζηλανδίας, Γαλλίας, Κεϋλάνης, Ιαπωνίας.

Σε αυτά γράφεται όλη η αλήθεια για τα γεγονότα από την επαναστατική σκοπιά των ζαχαριαδικών της Τασκένδης. Γι’ αυτό είναι ντοκουμέντα τεράστιας αξίας. Ειδικά σήμερα που επιχειρείται το ξαναγράψιμο της ιστορίας του ΚΚΕ από εχθρούς και «φίλους», μετά από 7 δεκαετίες από τα κρίσιμα γεγονότα του ’55-’56 κάθε ντοκουμέντο που αποκαθιστά την αλήθεια είναι όπλο αγώνα ενάντια στη λήθη και τον αναθεωρητισμό.

Δεν χρειάζεται να ειπωθούν άλλα. Η ιστορία έχει γράψει και έχει δικαιώσει πλήρως την ζαχαριαδική παράταξη. Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες σήμερα δεν προχωράνε στα τυφλά,έχουν για ιστορικό μπούσουλα τους Έλληνεςπαρτιζάνους που αμύνθηκαν και πάλεψαν με τεράστιο προσωπικό κόστος ενάντια στον ρεβιζιονισμό που επιβλήθηκε στο ηρωικό Κόμμα τους.

Για να κλείσουμε αυτή τη μικρή βιβλιοπαρουσίαση θα γράψουμε ένα μικρό παράπονο προς τους εκδότες αυτού το βιβλίου. Συντροφικά. Δεν τους γνωρίζουμε. Είναι άδικο για την ιστορία αλλά και για το κίνημα ένα τέτοιο ντοκουμέντο να μην κυκλοφορεί πλατιά (μιλάμε για 45 τμχ!). Κατανοούμε το κόστος και το οικονομικό βάρος που πέφτει στις πλάτες όσων επιλέγουν τον δρόμο της αυτοέκδοσης (με κραυγαλέο παράδειγμα τις γραπτές μαρτυρίες δεκάδων ζαχαριαδικών που μένουν στα συρτάρια επειδή δεν είχαν πόρους να τις εκδώσουν), αλλά αυτό δεν μπορεί να βάζει φρένο στη διάδοση της αλήθειας. Ποιοςθα πρωτοπρομηθευτεί τα 45 τμχ; Και τελικά η επιλογή των 45 τμχ μήπως το μετατρέπει άθελά της σε ένα ντοκουμέντο άσφαιρο την ίδια ώρα που κυκλοφορεί η κάθε αντικομμουνιστική και αναθεωρητική σαχλαμάρα στο παζάρι; Το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα έχει ανάγκη από ντοκουμέντα και πρέπει ενωμένοι, όσοι παλεύουμε για την ιστορική αλήθεια, να συνεργαζόμαστε έτσι ώστε να γίνεται η όσο δυνατότερη μαζική παραγωγή βιβλίων και ντοκουμέντων.

Το βιβλίο έχει πραγματική αξία και μπράβο στους συντελεστές.

Κόκκινη Βιβλιοθήκη