Κι όμως, στη χώρα, η πουτινική αριστερά θέλει να μας πείσει ότι είναι η «ούλτρα» αντιιμπεριαλιστική που μιλάει μάλιστα και για ενότητα όλων των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Δηλαδή ζητάει να ενωθούν όλοι οι αντιιμπεριαλιστές… σε κοινές συγκεντρώσεις.(!) Αυτοί δηλαδή που αθωώνουν τον ρώσικο και κινέζικο ιμπεριαλισμό να διαδηλώσουν και να βρεθούνε μαζί με όσους εναντιώνονται συνολικά στους ιμπεριαλιστές που «τη γη ξαναμοιράζουν»…

Πρόκειται για σύγχυση ή κάποιοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Τα σφυροδρέπανα, η επίκληση στην ιστορία και τα τσιτάτα – δήθεν τιμής του παλιού ΚΚΕ για παράδειγμα – δεν μπορούν να κρύψουν τη ρωσόφιλη και στείρα αντιαμερικάνικη θέση ενός κομματιού που θέλει να αναφέρεται σε αντιιμπεριαλισμό.

Εδώ και καιρό δεν υπάρχει ενότητα, υπάρχει πάλη γραμμών, υπάρχει το ψέμα και η αλήθεια, η ποζεριά και η σεμνότητα, η αγωνιστική παρακαταθήκη και οι λογάδες του facebook, η προλεταριακή ανάλυση και ο μικροαστικός ριζοσπαστισμός.

Η αλήθεια είναι μία. Ας αφήσουν λοιπόν την ψευτοενότητα των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων που δεν είναι άλλη από την υποταγή στην «πρωτοπορία» των οπορτουνιστών. Διάσπαση της ψευτοενότητας. Αυτή είναι η θέση για μας. Η διάσπαση θα φέρει ενότητα. Πάνω σε θέσεις και πολιτικές γραμμές. Όχι πάνω σε προσωπικές σχέσεις, ανασφάλειες ηγετίσκων και μόνιμης καλλιέργειας συγχύσεων στολίζοντάς τες με κόκκινες σημαίες.

Μόνο πάνω σε θέσεις μπορούμε να χτίσουμε μίνιμουμ ενότητα ακόμα και με όσους και όσες διαφωνούμε σε ζητήματα αρχών. Για μας – και το βάζουμε ζωντανά στις διαδικασίες που καλούμαστε να συμμετέχουμε – δεν είναι φόβος να αντικρύσουμε την αλήθεια και τον συσχετισμό μέσα στο κίνημα που επιτάχυνε η ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία.

Στη χώρα υπάρχει η νατοϊκή αριστερά, η πουτινική αριστερά και οι διεθνιστές-αντιιμπεριαλιστές που είναι στον αντίποδα των δύο πρώτων. Αντιιμπεριαλιστικό κίνημα πάλης με αθώωση του ρώσικου ιμπεριαλισμού μπορεί να υπάρξει; Οι λαοί έχουν ή δεν έχουν ανάγκη από προστάτες; Παλεύουμε για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό/κομμουνισμό ή για αλλαγή πάτρωνα;

Όπως και σε όλα τα ζητήματα που άνοιξε η καπιταλιστική κρίση έτσι και στο ζήτημα του αντιιμπεριαλισμού που είναι και κεντρικό να τσαλακώσουμε την ψευτοενότητα της σύγχυσης και να εργαστούμε για τη συνεπή θέση που πρέπει να πάρει το κίνημα έτσι ώστε να μπορεί να καθοδηγήσει και τον λαό μας που βομβαρδίζεται από την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα.

Κάτω ο ιμπεριαλισμός και ο πόλεμος

Ζήτω η ειρήνη και η φιλία των λαών

Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες