Το μακρινό 2007, σε μια εποχή υπόγειων και ανεπαίσθητων κοινωνικών διεργασιών που θα κορυφώνονταν με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, η εξουσία φρόντιζε ένα από τα αγαπημένα της παιδιά. Ο Γιώργος Βουλγαράκης, στέλεχος των πιο βαθέων μηχανισμών της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Δημόσιας Τάξης, βρίσκεται μπλεγμένος στη δίνη σκανδάλων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και «εξαφανίσεων» πακιστανών μεταναστών και προσφύγων. Το κράτος, όμως, πάντα φροντίζει τα παιδιά του και ο Βουλγαράκης πηγαίνει για «διακοπές», μακριά από την «καυτή πατάτα» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αναλαμβάνοντας το «χαλαρό» υπουργείο Πολιτισμού.
Κάποιοι όμως δεν ξεχνάνε και δεν συγχωρούν. Στις 10:00 πμ της 3ης Ιουλίου του 2007, λίγη ώρα μετά την άφιξη του Βουλγαράκη και της αστυνομικής συνοδείας του στο υπουργείο στην οδό Μπουμπουλίνας, δέχονται επίθεση από ομάδα είκοσι συντρόφων, με μολότοφ και με ένα σάκο με μπετόνια βενζίνης και γκαζάκια που πέφτει μέσα στο ίδιο το όχημα του Βουλγαράκη. Οι αστυνομικοί ανοίγουν πυρ κατά των συντρόφων, μόνο έτσι καταφέρνουν να τους κάνουν να οπισθοχωρήσουν.
Στο κείμενο με το οποίο ανέλαβαν την ευθύνη, αναφέρουν:
«Η επίθεση εναντίον του υπουργού πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη έγινε ως ένδειξη αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές. Επιλέχθηκε ο υπουργός πολιτισμού γιατί ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης είναι πάντα στόχος αγωνιστών, πόσο δε μάλλον όταν έχει διατελέσει υπουργός δημοσίας τάξης και η θητεία του έχει παραμείνει αξέχαστη. Πολιτικός προϊστάμενος της Ασφάλειας όταν υπέκλεπτε και παρακολουθούσε τις συνομιλίες εκατοντάδων πολιτών μέσω της vodafone. Πολιτικός προϊστάμενος της Ασφάλειας και υπεύθυνος για τις απαγωγές και ανακρίσεις δεκάδων Πακιστανών μεταναστών.
Τέλος, υπό τις διαταγές του Βουλγαράκη και με αφορμή την ληστεία στην Εθνική τράπεζα τον Γενάρη του 2006, για την οποία δικάζεται ο Γιάννης Δημητράκης στις 6 Ιούλη, ο αντιεξουσιαστικός χώρος δέχθηκε μια από τις πιο λυσσαλέες επιθέσεις των τελευταίων ετών με πογκρόμ, απαγωγές, κατασυκοφάντηση, λασπολογία και εν τέλει διώξεις αναρχικών. Λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά. Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους συντρόφους. Όσο για τους πυροβολισμούς τους, επίτηδες στο ψαχνό και όχι στον αέρα, καλά θα κάνουν να προσέχουν οι μπάτσοι γιατί τέτοιες κινήσεις μπορούν να απαντηθούν με το ίδιο τίμημα».
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ένας «παλιός γνώριμος» της αστυνομίας στοχοποιείται για την επίθεση. Ο σύντροφος Κώστας Κ, με ενεργή συμμετοχή στο επαναστατικό-αναρχικό κίνημα από τη δεκαετία του ’80, φυλακισμένος για περισσότερο από τρία χρόνια στη δεκαετία του ’90, βρίσκεται κατηγορούμενος για την επίθεση στον Βουλγαράκη, πάνω στην κατασκευασμένη μεθόδευση μιας υποτιθέμενης ανακάλυψης του DNA του στον σάκο με τη βενζίνη και τα γκαζάκια που είχε ριχτεί στο όχημα του Βουλγαράκη.
O σύντροφος Κώστας Κ. θα βρεθεί στις 18 Γενάρη, 9:00 (η υπόθεση έχει το νούμερο 1 στο πινάκιο) αντιμέτωπος με μια δύσκολη δίκη (στο ΜΟΔ της οδού Δέγλερη), στην οποία η αλληλεγγύη μας θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Να σπάσουμε τους κώδικες της καταστολής – Αλληλεγγύη στον σύντροφο Κώστα Κ.
Πηγή: FIREFUND