Για περισσότερο από ενάμιση μήνα παρακολουθούμε τη χώρα να καίγεται από άκρη σε άκρη. Κέρκυρα, Βόλος, Λουτράκι, Δερβενοχώρια, Κάρυστος, Κουβαράς, Ρόδος είναι μερικά από τα μέρη που είδαμε τον Ιούλιο να γίνονται στάχτη, με περίπου 500.000 στρέμματα καταγραφή σε μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Συγκεκριμένα στη Ρόδο η καμένη έκταση υπολογίζεται στο 15% της συνολικής έκτασης του νησιού. Καμένα δάση και προστατευόμενες περιοχές, πεθαμένα ζώα και καταφύγια άγριας ζωής, κατεστραμμένα σπίτια και απώλεια ανθρώπινων ζωών συνθέτουν την εικόνα του χάους που επικρατεί.
Και η καταστροφή συνεχίζεται. Σειρά τώρα έχουν η Αλεξανδρούπολη, η Βοιωτία, ο Ασπρόπυργος, η Πάρνηθα… Στην Πάρνηθα η φωτιά έφτασε στον εθνικό δρυμό. Στην Αλεξανδρούπολη η φωτιά καίει για πέμπτη μέρα σε ένα μέτωπο 60 χλμ και με 380.000 στρέμματα καμένα. Αποκορύφωμα της τραγωδίας οι 18 νεκροί μετανάστες, ανάμεσά τους δύο παιδιά, που βρέθηκαν στο δάσος της Δαδιάς.
[…] Παρά τις συνεχείς και επίμονες προσπάθειες των ελληνικών αρχών για την προστασία των συνόρων και της ανθρώπινης ζωής, η τραγωδία αυτή επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, τους κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης. […]
Δήλωση Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρη Καιρίδη για τους νεκρούς μετανάστες στον Έβρο.
[…] είναι περίεργο πώς βρέθηκε να πιάνουν φωτιές σε σημεία που είναι διαδρομές μεταναστών […]
Δήλωση του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής Γ. Καλλιακμάνη.
[…] Τα σημεία που εκδηλωθήκαν πυρκαγιές είναι γνωστά περάσματα παράνομων μεταναστών […]
Δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της Πυροσβεστικής Ι. Αρτοποιού.
Στήνεται, λοιπόν, το αφήγημα για άλλη μια φορά. Το δάχτυλο που δείχνει τον ένοχο πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Όλη η ευθύνη στους «ασυνείδητους» πολίτες, στην κλιματική κρίση, σε μανιακούς εμπρηστές, στους «εχθρούς Τούρκους». Δεν άργησε να έρθει και η ώρα του ρατσιστικού δηλητηρίου με στόχο τους συνηθισμένους φταίχτες… μετανάστες φτωχοδιάβολους. Όση περισσότερη γη κατεστραμμένη τόσο πιο άθλια και «τραβηγμένα» τα αφηγήματα… Αρκεί να καλυφθεί ο πραγματικός ένοχος.
Για αυτό και ξαμολήθηκαν όλοι να πιπιλάνε την ίδια καραμέλα… Από τα κυβερνητικά στελέχη και τα παπαγαλάκια τους μέχρι τα φασισταριά που αναπαράγουν, όπως πάντα, τη γραμμή των «από πάνω», λιγάκι πιο «επιθετικά». Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται…
Στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας καίγονται χρόνια ίδια μέρη. Πέρυσι περίπου τέτοια εποχή καιγόταν ξανά το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο, με περίπου 12% της προστατευόμενης περιοχής natura να γίνεται στάχτη. Στην Κέρκυρα φέτος μέσα σε μία εβδομάδα το ίδιο σημείο δέχθηκε επίθεση τέσσερις φορές. Επίσης, το 50% της καμένης γης του νησιού τα τελευταία 20 χρόνια έχει δεχθεί πέντε φορές επιθέσεις. Ποιος ξεχνά άλλωστε τη φράση Μητσοτάκη: «κάποια στιγμή θα καεί», για το παρθένο δάσος του Ερημίτη, στην Κασσιόπη. Όχι μόνο κάηκε αλλά δόθηκε και για το χτίσιμο ξενοδοχειακής μονάδας. Ο Κουβαράς καίγεται σχεδόν κάθε χρόνο. Και φυσικά, όποιος-α ζει στην Αθήνα έχει δει ουκ ολίγες φορές την Πάρνηθα να καίγεται και παλαιότερα να εξαιρείται από την αναδάσωση προς εξυπηρέτηση του καζίνου.
Αυτή η καταστροφή που βιώνουμε κάθε χρόνο είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών. Υποστελέχωση του πυροσβεστικού σώματος, ανύπαρκτα αντιπυρικά έργα, μηδενική προφύλαξη. Οι συγκεκριμένες αυτές πολιτικές δε μπορούν να βαφτίζονται ούτε κλιματική κρίση ούτε «υβριδικός πόλεμος», όπως φώναζε ένα φασιστοειδές στον Έβρο καλώντας σε κυνήγι κεφαλών μεταναστών. Αυτές οι πολιτικές είναι γέννημα θρέμμα αυτού του συστήματος. Είναι φτιαγμένες για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου αδιαφορώντας για τον φυσικό πλούτο, τη χλωρίδα, την πανίδα, την ίδια τη ζωή.Οι προοδευτικές και ταξικές δυνάμεις έχουν χρέος να δουλέψουν για την ενότητα των «από κάτω», να παλέψουν για την ταξική πολιτική οργάνωση που θα συγκρουστεί με το Κεφάλαιο και όλα του τα πλοκάμια. Κάθε προοδευτικός άνθρωπος που αγαπάει τον τόπο, που οργίζεται με την καταστροφή και τον θάνατο πρέπει να σπάει τα αφηγήματα που του πλασάρουν συνεχώς, για να προχωρά «ειρηνικά» ο καπιταλισμός που λεηλατεί και καταστρέφει τη φύση και τον άνθρωπο.