Έφυγε ο σύντροφος Γιάννης Αναγνώστου. Μια σταθερή φιγούρα στις πορείες και τις διαδηλώσεις. Κομμουνιστής, μαρξιστής-λενινιστής και αντιιμπεριαλιστής. Ιδιαίτερος άνθρωπος με ιδιαίτερο χιούμορ, «κολληματικό» ώρες-ώρες.
Η πρώτη «επίσημη» γνωριμία μαζί του (σαν φάτσες γνωριζόμασταν) έγινε σε ένα μοίρασμα της Βίδας σε συγκέντρωση στα Προπύλαια απόγευμα το 2011.
Παίρνει το τεύχος στα χέρια του. Ακούγεται η φωνή του «Βίδα λοιπόν»…
Ο σύντροφος δεν απαντάει και συνεχίζει να μοιράζει… Ξαναλέει «Και αν θέλουμε να σας γνωρίσουμε που σας βρίσκουμε;» με το «κολληματικό» του ύφος…
«Σπίτι μας είναι το κίνημα», του απαντά ο σύντροφος, «θα τα ξαναπούμε».
«Και δεν πληρώνεις και νοίκι…» είπε καθώς είχε χωθεί στις σελίδες της Βίδας. Με την ατάκα του γελάγαμε…
Έκτοτε γνωριστήκαμε στο κίνημα. Κουβέντες, ζυμώσεις, τοποθετήσεις, λόγος, αντίλογος.
Στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό βρεθήκαμε μαζί με τον Γιάννη από την αρχή. Ταυτιζόμασταν στα ζητήματα που γεννιόνταν στην πορεία αυτού του μετωπικού σχήματος έως και τη διάλυσή του. Σταθερά δίπλα στην Παλαιστινιακή αντίσταση και στους Τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες με τσαγανό και πάθος για την υπόθεση των λαών.
Ενίσχυε οικονομικά τη Βίδα και επισκεπτόταν συχνά τα γραφεία μας σε εκδηλώσεις και συζητήσεις. Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και η διεθνιστική αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη μένουν φτωχότερα χωρίς τον Γιάννη. Καλό ταξίδι Σύντροφε…