Ένα ακόμα κρούσμα λογοκρισίας και παρέμβασης από την πλατφόρμα του YouTube, ήρθε να προστεθεί στην ολόπλευρη επίθεση που δέχεται ο λαϊκός πολιτισμός και δη η στρατευμένη τέχνη. Ο πολιτιστικός ισοπεδωτικός επεκτατισμός, που επιχειρεί παγκοσμίως ο ιμπεριαλισμός, επιτρέπει την απρόσκοπτη ροή σε ακίνδυνα προς το κεφάλαιο υποπροϊόντα που ονομάζουν τέχνη, ενώ την ίδια ώρα φιμώνει κάθε καλλιτεχνική κίνηση που εναντιώνεται στο σάπιο σύστημά τους. Έτσι, λοιπόν, μετά τους Κοινούς Θνητούς, τους Υπεραστικούς, όπου «μπαναρίστηκαν» αντιστοίχως τα τραγούδια τους «Σ΄αυτή την μηχανή» και «Του Αδόλφου τα εγγόνια», αποφασίζοντας πως τα εν λόγω τραγούδια είναι ακατάλληλα δια ανηλίκους, η ομάδα (λογοκρισίας προφανώς) του YouTube, αποφάσισε ομοίως για το «Διάλεξε πλευρά». Πρόκειται για την διασκευή και απόδοση στα ελληνικά του πασίγνωστου ύμνου της αμερικάνικης εργατικής τάξης «Which side are you on?» από τον Αργύρη Νικολάου.
Είναι εξοργιστικό το πώς πλασάρεται από το κατεστημένο η αλλοτρίωση και η παρακμή, καλώντας τα παιδιά της εργατικής τάξης να γίνουν ντίλερ και μαστροποί. Να φαντασιώνονται φετίχ των πλουσιόπαιδων όπως εξωφρενικά πανάκριβα αυτοκίνητα, ελικόπτερα, πισίνες και βίλες. Να θεοποιούν τον σεξισμό προτάσσοντας κακοποιητικές συμπεριφορές ενάντια στις γυναίκες, ειδικά τη στιγμή που οι γυναικοκτονίες έχουν γίνει καθημερινή είδηση.
Και στον αντίποδα η λογοκρισία του YouTube, να θεωρεί ακατάλληλα προς άτομα κάτω των 18 χρονών, στίχους που καλούν την εργατική τάξη σε ενότητα, σε συνδικαλιστική δράση και ταξική συνείδηση. Στίχους που μιλούν για την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ, τον αιμοβόρο ιμπεριαλισμό και τα λόγια του Φιντέλ Κάστρο. Με τον Πάμπλο Χασέλ, στρατευμένο κομμουνιστή ράπερ, κρατούμενο στις ισπανικές φυλακές λόγω προσβολής του ισπανικού στέμματος και με μέλη του τουρκικού κόκκινου μουσικού συγκροτήματος Grup Yorum φυλακισμένα και εξόριστα, οι μάχες δίνονται καθημερινά με τους δημιουργούς να παλεύουν σε ασφυκτικό πλαίσιο. Τα καλλιτεχνικά σωματεία ευτυχώς εδώ στην Ελλάδα κάνουν δουλειά προς τη σωστή κατεύθυνση. Η περίπτωση του μουσικού τρομονόμου απέδειξε την αξία που έχουν οι οργανωμένοι καλλιτέχνες.
Εμείς παλεύουμε για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι θα παρουσιάζουν τον πολιτισμό τους, θα πορεύονται με υπερηφάνεια και σεβασμό προς τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα των λαών. Ενάντια στην σαλαμοποίηση και την ισοπέδωση του ιμπεριαλισμού που μας καθιστά ομοιόμορφα πλάσματα χωρίς κριτικό νου και ευφάνταστο δημιουργικό χαρακτήρα.
ΥΓ: Αξίζει να σημειωθεί πως το Αντι-ιμπεριαλιστικό Μέτωπο Τέχνηςπου συστάθηκε στα τέλη Νοέμβρη από πολλούς καλλιτέχνες από διάφορες χώρες, προχωρά και οργανώνει τις πρώτες του διεθνής δράσεις, για τα παραπάνω ζητήματα. Την λογοκρισία και την τέχνη ως όπλο του ιμπεριαλισμού ενάντια στους λαούς. Για παραπάνω πληροφορίες δείτε ΕΔΩ: