Με αφορμή μια παλιά φωτογραφία
Τείνει πια να γίνει μότο πολλών δημοσιεύσεών μας αυτή η εισαγωγική αποστροφή, αλλά πραγματικά η ίδια η ζωή και η σύγχρονη κατάσταση δεν σε αφήνει να «αγιάσεις». Κάνοντας μια αναζήτηση στο διαδίκτυο σχετικά με ένα οποιοδήποτε δημόσιο νοσοκομείο, πέφτεις μόνο σε ειδήσεις κατάρρευσης και εγκατάλειψης του ΕΣΥ. Κινητοποιήσεις υγειονομικών και κατοίκων για την αντιμετώπιση της υποστελέχωσης προσωπικού στα νοσοκομεία. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Γενικό νοσοκομείο Γρεβενών. Κέντρο Αίματος Βενιζέλειου Νοσοκομείου, Ηράκλειο Κρήτης. Γενικό νοσοκομείο Θήρας. Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο και η λίστα συνεχίζεται!
Πρέπει να γίνει ειδική μνεία για το Καραμανδάνειο. Το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων, βρίσκεται στην Πάτρα και είναι το μοναδικό παιδιατρικό νοσοκομείο που βρίσκεται εκτός Αθηνών. Αντί να αναρωτιόμαστε γιατί ο κάθε νομός στη χώρα δεν διαθέτει νοσοκομείο αποκλειστικά για παιδιά, το Καραμανδάνειο σταμάτησε τις εφημερίες και τα χειρουργεία, λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων! Οι κινητοποιήσεις του Πατρινού και Αχαιού λαού, με το κάλεσμα της Δημοτικής Αρχής Πελετίδη, ανάγκασαν το υπουργείο να προχωρήσει σε προκήρυξη δύο θέσεων αναισθησιολόγων.
Αξίζει και δεύτερη μνεία, που αφορά το Γενικό νοσοκομείο της Ρόδου και συγκεκριμένα το Ογκολογικό Τμήμα. Ιδρύθηκε το 2018 εξυπηρετώντας επιτέλους τους νησιώτες του νομού Δωδεκανήσου, που ταξίδευαν στην Αθήνα για τη θεραπεία τους. Κι όμως το τμήμα αυτό είναι έτοιμο να καταρρεύσει λόγω της υποστελέχωσης, μιας και οι ανάγκες μεγαλώνουν συνεχώς, όχι όμως και ο αριθμός των εργαζομένων. Να σημειωθεί πως το κράτος δεν ξόδεψε τίποτα για την ίδρυσή του. Ο εξοπλισμός, η ανακαίνιση κι ό, τι χρειάστηκε για να λειτουργήσει το τμήμα, έγινε από δωρεές και χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τον Σύλλογο Καρκινοπαθών Δωδεκανήσου! Πού να το φανταστεί ο Σύλλογος ότι έπρεπε να πάνε να σπουδάσουνε τα ίδια τα μέλη και οι εθελοντές γιατροί ώστε να λειτουργεί το Τμήμα!
Και εδώ μπαίνει το μότο που είπαμε στην αρχή του κειμένου. Με αφορμή μιαν αφίσα (φωτό) του 1930 στην ΕΣΣΔ του υπουργείου Υγείας της σοσιαλιστικής πατρίδας των εργατών. Μια αφίσα που προτρέπει τις γυναίκες να μην αμελούν την υγιεινή των μαστών τους. Στην Ελλάδα των 30.000 νεκρών από Covid η ενημέρωση για τις θηλάζουσες μητέρες είναι ανύπαρκτη και η πρόληψη για τον καρκίνο του μαστού είναι στα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Στη Δύση του καπιταλισμού, της απαξίωσης της δημόσιας υγείας, ο νόμος είναι να βρίσκονται τα κέρδη μονίμως πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Στην ΕΣΣΔ, εκεί που ο εργαζόμενος λαός έχοντας στην πρωτοπορία την εργατική τάξη, το μπολσεβίκικο κόμμα και σφυρηλατούσε μιαν άλλη κοινωνία, κυκλοφορούσε αυτή η αφίσα. Την ίδια εποχή κυριαρχούσε παγκοσμίως στα καπιταλιστικά κράτη η αντίληψη ότι η γυναίκα είναι πλάσμα δεύτερης κατηγορίας. Με τις δομές υγείας να αφορούν μόνο τις εύπορες αστές και οι εξαθλιωμένες άνεργες του Κραχ να εκπορνεύονται για να ταΐσουν τα παιδιά τους.
Ανατρέχουμε συνέχεια στην ΕΣΣΔ, γιατί όσο κι αν μας πληγώνει το ιστορικό πισωγύρισμα, για την εργατική τάξη, η αντεπανάσταση που κυριάρχησε, τόσο μας δίνει δύναμη και μας ατσαλώνει η μελέτη της χώρας αυτής, γιατί ξέρουμε ότι ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε κι ότι η εργατική τάξη είναι ικανή να γκρεμίσει και να φτιάξει μιαν άλλη κοινωνία, που θα έχει ως γνώμονα τους ανθρώπους και όχι το συμφέρον του κεφαλαίου.
Υ.Γ. Η μετάφραση της αφίσας είναι: «Φρόντισες τα στήθη σου; Πλύνε καθημερινά τις θηλές σου με κρύο νερό».